**hi my dear brother*happy friday*have a blessing day**

ﻛﻮﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﭼﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﺭ ﮔﻠﺴﺘﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﺑﻮﯼ ﻋﻠﻔﯽ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ؟ ﻣﻦ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﭘﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ ﭘﯽ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﭘﯽ ﻧﻮﺭﯼ ‚ ﺭﯾﮕﯽ ‚ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﭘﺸﺖ ﺗﺒﺮﯾﺰﯼ ﻫﺎ ﻏﻔﻠﺖ ﭘﺎﻛﯽ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺻﺪﺍﯾﻢ ﻣﯽ ﺯﺩ ﭘﺎﯼ ﻧﯽ ﺯﺍﺭﯼ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﺑﺎﺩ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺩﻡ ﭼﻪ ﻛﺴﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﺩ ؟ ﺳﻮﺳﻤﺎﺭﯼ ﻟﻐﺰﯾﺪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﯾﻮﻧﺠﻪ ﺯﺍﺭﯼ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺑﻌﺪ ﺟﺎﻟﯿﺰ ﺧﯿﺎﺭ ‚ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﻞ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺧﺎﻙ ﻟﺐ ﺁﺑﯽ ﮔﯿﻮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻛﻨﺪﻡ ﻭ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﭘﺎﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﺏ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺳﺒﺰﻡ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﻨﻢ ﻫﻮﺷﯿﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻧﻜﻨﺪ ﺍﻧﺪﻭﻫﯽ ‚ ﺳﺮ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﭘﺲ ﻛﻮﻩ ﭼﻪ ﻛﺴﯽ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ؟ ﻫﯿﭻ ﻣﯽ ﭼﺮﺩ ﮔﺎﻭﯼ ﺩﺭ ﻛﺮﺩ ﻇﻬﺮ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﯽ ﻟﻚ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﭘﺎﻙ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ! ﺟﺎﯼ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻫﺴﺖ ﺳﯿﺐ ﻫﺴﺖ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻫﺴﺖ ﺁﺭﯼ ﺗﺎ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﻫﺴﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻛﺮﺩ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﺑﯿﺸﻪ ﻧﻮﺭ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻡ ﺻﺒﺢ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﯽ ﺗﺎﺑﻢ ﻛﻪ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺪﻭﻡ ﺗﺎ ﺗﻪ ﺩﺷﺖ ﺑﺮﻭﻡ ﺗﺎ ﺳﺮ ﻛﻮﻩ ﺩﻭﺭﻫﺎ ﺁﻭﺍﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ خو اند

**سلام داداشی امشب شب لیلة الرغائب هست فراموشم نکنی برام دعا کن منم دعا میکنم شب قشنگی داشته باشی**

ما اگــر بـد کنیــم ، تو را بنــده های خــوب بسیــار اســت ...

تـو اگـــر مــدارا نکنـــی ما را خــدای دیگــــر کجاســـــت ؟

شــب آرزوهاســــت ، التـــمـاس دعـا ...

ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻟﯿﺮ،ﻣﻐﺮﻭﺭ ﻭ ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﻟﯿﺮﯼ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﺍﺳﺘﻐﻨﺎ، ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ، ﺍﺯ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻦ. ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﻧﺠﺎﻧﺪ ﻭ ﺯﺷﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻠﺮﺯﺩ ﻫﺴﺘﯽ ﺗﻬﯽ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻧﯽ ﻣﺮﺍ ﺯﺑﻮﻥ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺗﻬﯿﺪﺳﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻧﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ ﺩﮐﺘﺮ ﻋﻠﯽ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺒﻮﻁ ﺩر کویر

می خواستم زندگی کنم ، راهم را بستند
ستایش کردم ، گفتند خرافات است
عاشق شدم ، گفتند دروغ است
گریستم ، گفتند بهانه است
خندیدم ، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم

مـسـ الورد ـاااء

ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺎﺑﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺳﻨﺠﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻡ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮﯼ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﺮﺍ ﭼﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﮔﺎﻩ ﺷﺒﯽ ﻫﻤﭙﺎﯼ ﭘﯿﭽﮏ ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺁﻣﺪﯼ ﺑﺎ ﻧﺎﺯ ﻭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﺷﺒﯽ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﺎ ﭘﻮﻧﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﻝ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﺼﻪ ﺍﻡ ﺳﻮﺧﺖ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰﺳﺖ ﺗﻮﺷﯿﺪﺍﯾﯿﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﯾﺶ ﻓﻬﻤﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ ﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺩﻝ ﺭﺍﺑﻪ ﭼﺸﻤﺖ ﻫﺪﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺳﺮ ﺭﺍﻫﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﺗﻮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺨﺸﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﮊﺭﻓﺎﯼ ﯾﮏ ﯾﺎﺱ ﺑﻪ ﻟﺤﻦ ﺁﺏ ﻧﻤﻨﮏ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺷﻨﯿﺪﯼ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻧﺸﻨﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﻧﺴﯿﻢ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﺁﻣﺪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺖ ﺗﻮﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﯾﮏ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺭﻧﺠﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﻋﺠﺐ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻏﻤﻨﮑﯽ ﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺑﺒﯿﻦ ﺑﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﻦ ﭼﻬﺎ ﮐﺮﺩ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﻧﺠﺶ ﺧﮑﺴﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﯾﺎﺩ ﭘﯿﭽﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﺗﻼﻃﻢ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎﺭﯾﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﺩﻟﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﯾﮏ ﺷﺐ ﭼﺮﺍ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﯼ ﺩﺭ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﺖ ﻭ ﯾﺎﺩﻡ ﻫﺴﺖ ﺗﻮ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺯ ﯾﮏ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﮔﻞ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺩﺍﺩﻡ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻧﯿﺎﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﻦ ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻏﻨﭽﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ?ﺩﻟﻢ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﺷﺐ ﺑﻮ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯾﺎ ﺳﺖ ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻃﻠﺴﯽ ﻫﺎﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ

If in doubt about your love,dont continue, till you`ve notpondered on it and made certain.If you continue it, you have to waitfor falling into the pitﺍﮔﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﺷﮏ ﮐﺮﺩﯼ...ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩﺵ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﮑﺮﺩﯼ ﻭ ﺑﻪ ﯾﻘﯿﻦﻧﺮﺳﯿﺪﯼﺍﺩﺍﻣﺶ ﻧﺪﻩﺍﮔﻪ ﺍﺩﺍﻣﺶ ﺩﺍﺩﯼﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﺗﻮﯼ ﭼﺎﻟﻪ ﻫﻢ ﺑﺎﺵﺁﺧﻪ ﺩﺍﻻﻥ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﮐﺎﻓﯽ ﺗﺎﺭﯾﮏﻫﺴﺖﭼﻪ ﺑﺮﺳﻪ ﺑﺨﻮﺍﯼ ﭼﺸﺎﺗﻢ ﺑﺒﻨﺪﯼ.

مـسـ الورد ـاااء

***Your today full of love's smile*good day my dear brother***

10ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ 1- ﺑﻪ ﭼﺸﻤﯽ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﻪ ﺳﯿﺮﺕ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﺩ... ﺑﻪ ﺩﻟﯽ ﺩﻝ ﺑﺴﭙﺎﺭ ﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ... ﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﯾﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﺸﺖ ﺷﺪﻥ ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷﺪ... 2 - ﻫﻮﺱ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ... ﺍﻣﺎ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ... 3- ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ﻧﺘﺮﺱ ﻭ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﺸﻮ... ﭼﻮﻥ ﺍﮔﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﻧﺸﻮﺩ ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ... 4- ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ، ﻫﺪﯾﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ، ﻫﺪﯾﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ... ﭘﺲ ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺑﺎﺵ.. . 5- ﺷﺮﯾﻒ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﻝ ﻫﺎ ﺩﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ... 6- ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﺪ... 7- ﻭﻗﺘﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺷﺪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺁﺭﺍﻡ، ﻧﺎﺧﺪﺍﯼ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺳﺎﺯﺩ.. . 8- ﻫﺮ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﯼ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺍﯼ، ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺯﯾﺒﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ... 9- ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ.. . 10- ﻧﮕﻮ: ﺷﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. .. : ﺑﮕﻮ ﺻﺒﺢ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ

10ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ 1- ﺑﻪ ﭼﺸﻤﯽ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﻪ ﺳﯿﺮﺕ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﺩ... ﺑﻪ ﺩﻟﯽ ﺩﻝ ﺑﺴﭙﺎﺭ ﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ... ﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﯾﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﺸﺖ ﺷﺪﻥ ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷﺪ... 2 - ﻫﻮﺱ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ... ﺍﻣﺎ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ... 3- ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﻪ ﺭﺳﯿﺪﯼ ﻧﺘﺮﺱ ﻭ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﺸﻮ... ﭼﻮﻥ ﺍﮔﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﻧﺸﻮﺩ ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ... 4- ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ، ﻫﺪﯾﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ، ﻫﺪﯾﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ... ﭘﺲ ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺑﺎﺵ.. . 5- ﺷﺮﯾﻒ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﻝ ﻫﺎ ﺩﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ... 6- ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﺪ... 7- ﻭﻗﺘﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺷﺪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺁﺭﺍﻡ، ﻧﺎﺧﺪﺍﯼ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺳﺎﺯﺩ.. . 8- ﻫﺮ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﯼ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺍﯼ، ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺯﯾﺒﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ... 9- ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ.. . 10- ﻧﮕﻮ: ﺷﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. .. : ﺑﮕﻮ ﺻﺒﺢ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ

چیزیم نیست خرد و خمیرم فقط همین

کم مانده است بی تو بمیرم فقط همین

از هرچه هست و نیست گذشتم ولی هنوز

در عمق چشمهای تو گیرم فقط همین
=================================


مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو

جهان پر فتنه خواهد شد از آن چشم و از آن ابرو




غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی

نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو




هلالی شد تنم زین غم که با طغرای ابرویش

که باشد مه که بنماید ز طاق آسمان ابرو




تو کافر دل نمی بندی نقاب زلف و می ترسم

که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو




اگرچه مرغ زیرک بود حافظ در هواداری

به تیر غمزه صیدش کرد چشم آن کمان ابرو

**have a peace night & nice dream my dear brother**

اﯼ ﺧﺪﺍ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ ﺷﺪﻡ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻡ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺨﻮﺩﻡ ﺑﻨﮕﺮ ﻣﺮﺍ ﻋﺎﺷﻖ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮐﻦ ﻣﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﯿﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺳﺘﻪ ﻣﻨﻢ ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﺗﺰﻭﯾﺮ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﻣﻨﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺫﺭﻩ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﻢ ﺷﺪﻩ ﺭﻫﻨﻤﺎﯼ ﺟﺎﻥ ﺣﯿﺮﺍﻧﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺍﯾﻦ ﺟﺴﻢ ﺗﻨﮓ ﺁﯾﺪ ﻣﺮﺍ ﯾﮏ ﻧﻈﺮ ﮐﻦ ﺁﺏ ﻭ ﺭﻧﮓ ﺁﯾﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺁﺑﻢ ﺑﺪﻩ ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﻋﺎﺭﻓﺎﻥ ﺟﺎﯾﻢ ﺑﺪﻩ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﯾﺎ ﻫﻮ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪﻡ ﺧﻼﯾﻖ ﺩﺭ ﮐﻤﻨﺪ ﺩﺭ ﮐﻤﻨﺪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﺯﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﮔﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﻭﺍﺳﺖ ﮔﺮ ﺗﻮ ﻓﻘﺮﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﻋﯿﻦ ﻏﻨﺎﺳﺖ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻃﻮﻓﺎﻧﻢ ﺩﻫﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺨﺸﯽ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻣﻢ ﺩﻫﯽ ﮔﺮ ﺍﺳﯿﺮ ﻭ ﺑﻨﺪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﻢ ﮐﻨﯽ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﺁﺯﺍﺩﻡ ﮐﻨﯽ ﻣﺤﻀﺮ ﺗﻮ ﻣﺤﻔﻞ ﭘﺎﮎ ﺻﻔﺎﺳﺖ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻭﻓﺎﺳﺖ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ﻋﺸﻘﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﺯﺍﺩﻡ ﻣﮑﻦ ﮔﺮ ﺧﺮﺍﺑﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﭘﺲ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﺑﺎﺩﻡ ﻣﮑﻦ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﺒﺨﺸﯽ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﮔﺮ ﻣﻦ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﯽ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻏﺰﻝ ﺩﺍﺋﻢ ﺛﻨﺎ ﺧﻮﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﻭ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ