ด้าก็รักปอนนะ

ปอนที่รัก

ด้าจ๋า

ปอนรักด้ามากๆนะ

เราก็มีแค่เธอคนเดียวเหมือนกัน
จริงๆนะไม่ได้โกหก

กูก็รักมืงนะเว้ยปอน

เราก็เหมือนเธอเลย
ปากบอกว่าเลิกลา
แต่ใจยังรักไม่เสื่อมคลาย
ทำไมเรา2คนชอบปากดีกันจังนะ
ทั้งๆที่ใจยังรักกันอยู่

เรามีแค่เธอคนเดียวนะ

"กูรักมึงนะเว้ย"
แม้คำนี้อาจจะไม่สุภาพไม่หรู
ไม่เหมือนอย่างผมรักคุณ
แต่กูก็รักมึงจากใจ
ของกูจริงๆ

เธอก็เหมือนกันนะ เวลาโมโหก็อย่าใว่ใจล่ะ เราก็เงียแหละ ปากบอกว่าเลิก แต่ใจน่ะรักเธอแทบตาย

เธอจะผิดหรือจะถูกจะชั่วจะดี
เราก็เลือกเธอคนเดียว
ยังไงเราก็เข้าข้างแต่เธอ
อยู่ข้างเธอเสมอนั้นแหละนะ

เราก็ไปจากเธอไม่ได้จริงๆ ถ้าเป็นคนอื่นนะ ขอร้องให้ตาย เรายังไม่คืนดีเลย

เวลาเราโมโหเธอก็อย่าใส่ใจ
กับอารมณ์โมโหของเราเลย
ก็แค่โมโหชั่วครั้งชั่วคราว
เธอก็หนีไปก่อนสักแปปให้เรา
อารมณ์ใจเย็นค่อยมาคุยกันใหม่
แบบนี้ดิจะได้ไม่ต้องช้ำใจทีหลัง

ขอโทด

เรารักเธอจริงๆนะ

เราทำไม่ได้จริงๆที่จะทิ้งเธอ
ไปจากเธอเราทำไม่ได้

พูดจริงๆสิ
ทำไมดูเหมือนหลอกลวงสินะ
บอกแล้วไงอย่าเอาคนอื่น
มาเปรียบกับเรา

บางครั้งเราอาจจะโมโหจน
ลืมตัวไปพูดอะไรไม่คิดออกมา
ก็อยากให้เธออภัยให้
แต่เราก็รักเธอเสมอไม่คิดจะมีคนอื่น