English
NiliNilu guestbook (265) Sign guestbook
alan mikoshatet 
ﺗﻮ ﺩﻝ ﭘﺎﯾﯿﺰﯾﻤﻮﻥ ﻣﺜــــــﻞﺑﻬــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻤﻮﻥ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﯼﺷـــــﺎﺩﯼ ﻣﯿﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺍﻗﺎ! ﻫﻨـﻮﺯﻡﺑﺎﻏﺒـــــــــﻮﻥ ﺷــــــــﺎﺩﯼ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﺎﻋﺘﯽﺭﻭﻟﺒﺎﺷﻮﻥ ﮔـﻞ ﻟﺒﺨﻨــــــــــــــﺪ ﻣﯿﮑﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﺮﻭﻧﯽ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻫﻨــﻮﺯﻡ ﮐــﻪﻫﻨـــــﻮﺯﻩ ﺩﺍﺩﺍﺵ ﻭ ﻗــﺎﺭﺩﺍﺵ ﻭ ﮐﺎﮐـــﻮ ﻭﺑﺮﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺗﻮ ﺩﻝ ﻣﻠّﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﻤـــــﺮﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎﺷــﻮﻥ ﺑﻮﺩﯼ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﮐــــﻪ ﺗـــﺎﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻮﻧﺪﮔﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﺎﻏﻼﻡ،ﻏﻀﻨﻔـﺮﻭ ﻣﻤﺼﺎﺩﻕ ﻭﻋﯿﺎﻝ ،ﻫﻤﻪ ﺵ - ﮐﺎﺭﺷﻮﻥ ﺑﯽﺗــــــﻮ ﺷﺪﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﻭﺯﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻫﯿﺸﮑﯽﻧﯿﺲ ﮐﻪ ﺩﻭﺩ ﺑﺪﻩ ﺳﺒﯿﻼﯼ ﺷﺎﻏﻼﻣــــﻮﻃﻔﻠﮑﯽ ﺩﭘﺮﺳﻪ ﻭ ﺗـــــﻮﯼ ﺧﻤــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞﺁﻗﺎ! ﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﺁﺧـــﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﻦ ﺗﺎ ﻋﻮﺍﻡ ﺑﯽﺳﻮﺍﺕ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﮐــﻪ ﺍﺷﮑﺎﺷﻮﻧﻮ ﺟﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺍﻟﮑﯽ ﻣﯿﮕﻦ: ﺗﻮ ﻣُﺮﺩﯼ!ﻭﻟﯽ ﻣﻦﺧﻮﺏ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺗــــﻮ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﻭﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻋﯿﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯼ؛ﺑﺎ ﺩﻭﮐﻠﻮﻡ ﺣﺮﻑ ﺣﺴﺎﺏ – ﺑﺎﺯﻡ ﺍﻭﻧﺠــــﺎﻫﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣـــــﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﻨﯿﺪﻡﺍﻭﻧﺠــــــﺎ " ﻋﺒﯿﺪ" ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺳـــــﺮ ﺩﺑﯿﺮﺗﻪﻣﯿﮕﯿـــــﺮﻩ ﮐﻠّﯽ ﺍﺯﺕ ﺍﺿﺎﻓــــــــﻪ ﮐﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑــﻪ "ﺳﻮﺯﻧﯽ" ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻠﯽﺑﻪ ﺁﺏ ﻧﺪﻩ ﺍﻭﻧــــــــــﻮ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﺴﻮﻭﻝﺑﺨﺶ ﺍﺩﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! "ﺍﺷﺮﻑ ﺍﻟﺪﯾﻦ" ﺗﻮﺭﻭﺍﺑﻂ ﻋﻤـــﻮﻣﯽ ﻣﺸﻐــﻮﻟﻪ "ﺩﺧــــﻮ" ﻫﻢﺗــــــﻮ ﻗﺴﻤﺖ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﻨﯿﺪﻡﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫـــــــــﺎ ﻫﯽ ﻣﯿﺬﺍﺭﻥ ﺳﺮﺑﻪ ﺳﺮﺕﻫﯽ ﻣﯿﺮﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﯿﮕﻦ : ﺳﻮﻓﺎﻑ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞﺍﻗﺎ!؟ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺗﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺳـــــﻮﮊﻩ ﻓﺖﻭﻓﺮﺍﻭﻭﻧــﻪ ﺑﺎﺯ ﻗﻠﻢ ﺩﺳﺘﺘﻪ ﺩﻧﺒـــــــﺎﻝﺷﮑـــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺭﻓﻘـــــــــﺎ ﺑﻪﭘﯿﺸﻮﺍﺯﺕ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﮕــــــﻦ: ﻣﯽﺩﻭﻧﺴﺘﯿﻢ ﻣــــــﺎﺭﻭ ﺗﻨﻬــــﺎ ﻧﻤﯿﺬﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!"ﻓﯿﻨﮕﯿﻠﯽ" "ﺯﺍﻻﺱ" "ﻓﻼﻧﯽ" ﻫﻤﻪ ﯾﺎﺭﺍﯼﻗﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺑﻐـــــــــﻞ ﮔﺮﻓﺘﻨﺖ ﺑﻪ ﺭﺳﻢﯾـــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺍﯾﻨﻄﺮﻑ "ﺑﻠﺒﻞ ﮔﻮﯾـــــــﺎ"ﺩﺍﺭﻩ ﭼﻬﭽﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ ﺍﻭﻧﻄﺮﻑ ﺑـــﺎﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ"ﺧﺮﻭﺱ ﻻﺭﯼ" ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺗﻮﯼ ﻗـــــﺎﺏ ﺩﻝﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﻣﻮﻧﻪ ﺗـــــﺎ ﺑﻪ ﺍﺑــــﺪ ﯾــــﺎﺩﺗـــــــــــﻮ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻋﮑـﺲ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!ﻏﯿﺮ ﺩﻭﺭﯼ ﺷﻤــــــــــــﺎ ﺗﻮ ﺩﻟﻤﻮﻥ ﻣﻼﻟﯽﻧﯿﺲ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻢ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺗــــــــــﻮﻥ ﻣﯿﺸﻪﻓﺮﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺑﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﺭﻓﻘـــــﺎ ﺳﻼﻡﻣـــــــــــــﺎﺭﻭ ﺑﺮﺳـــــﻮﻥ ﯾﻪ ﺳﻼﻡ ﭘﺮ ﺍﺯﻭﻓـــــــــــﺎ ﻭﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺩﺳﺘﺘﻢ ﮐﻪﺧﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﺩﯾﮕــــــــــﻪ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﭘﺲﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﻧﺸﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕـــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾـــــﻦ ﻣﺼـﺪّﻉ ﻭﻗﺖ ﺷﺮﯾﻔﺖ ﻧﻤﯽﺷﻢ ﻗﺎﻓﯿــــــــــــﻪ ﺑﺮﺍﻡ ﺁﻭﺭﺩﻩ"ﺑﺪﺑﯿــــﺎﺭﯼ" ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!! ﺑﺎﺱ ﺑﺒﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﻧﺸﺪﻻﯾﻖ ﺗــــــــﻮ ﺷﻌﺮﯼ ﺑﮕﻢ "ﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻮﻝ"ﻣﻮﻧﺪ ﻭ ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭﯼ ﮔﻞﺁﻗﺎ ! ...................................
» ﮐﻮﭼﻪ - ﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻣﺸﯿﺮﯼ «ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺷﺒﻲ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻢﻫﻤﻪ ﺗﻦ ﭼﺸﻢ ﺷﺪﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮﮔﺸﺘﻢﺷﻮﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻡﻭﺟﻮﺩﻡ،ﺷﺪﻡ ﺁﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﻮﺩﻡﺩﺭ ﻧﻬﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﻱ ﺟﺎﻧﻢ ﮔﻞ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪﺑﺎﻍ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺧﻨﺪﻳﺪﻋﻄﺮ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﭘﻴﭽﻴﺪﻳﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺷﺒﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻴﻢﭘﺮﮔﺸﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻟﺨﻮﺍﺳﺘﻪﮔﺸﺘﻴﻢﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺁﻥ ﺟﻮﻱ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻢﺳﻴﺎﻫﺖﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﻱ ﻧﮕﺎﻫﺖﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻭ ﺷﺐ ﺁﺭﺍﻡﺑﺨﺖ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍﻡﺧﻮﺷﻪ ﻣﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﺏﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏﺷﺐ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﮔﻞ ﻭ ﺳﻨﮓﻫﻤﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﺒﺎﻫﻨﮓﻳﺎﺩﻡ ﺁﻳﺪ : ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻲ :ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﺣﺬﺭ ﻛﻦ!ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻱ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﻧﻈﺮ ﻛﻦﺁﺏ ، ﺁﺋﻴﻨﻪ ﻋﺸﻖ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖﺗﻮ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻧﮕﺮﺍﻥﺍﺳﺖﺑﺎﺵ ﻓﺮﺩﺍ ، ﻛﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ!ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﻨﻲ، ﭼﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮﺳﻔﺮ ﻛﻦ!ﺑﺎ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ :"ﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ؟ﻧﺪﺍﻧﻢ!ﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ؟ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ!ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﻛﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎﻱ ﺗﻮ ﭘﺮ ﺯﺩﭼﻮﻥ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﻟﺐ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ،ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻨﮓ ﺯﺩﻱ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺭﻣﻴﺪﻡ، ﻧﻪﮔﺴﺴﺘﻢ"ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ: " ﺗﻮ ﺻﻴﺎﺩﻱ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻫﻮﻱﺩﺷﺘﻢﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺗﻮ ﺩﺭﺍﻓﺘﻢ، ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﺸﺘﻢ ﻭﮔﺸﺘﻢﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﺪﺍﻧﻢﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ، ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ...!ﺍﺷﻜﻲ ﺍﺯﺷﺎﺧﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺖﻣﺮﻍ ﺷﺐ ﻧﺎﻟﻪ ﻱ ﺗﻠﺨﻲ ﺯﺩ ﻭ ﺑﮕﺮﻳﺨﺖ!ﺍﺷﻚ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﻳﺪﻣﺎﻩ ﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪ،ﻳﺎﺩﻡ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺑﻲ ﻧﺸﻨﻴﺪﻡﭘﺎﻱ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻛﺸﻴﺪﻡﻧﮕﺴﺴﺘﻢ ، ﻧﺮﻣﻴﺪﻡﺭﻓﺖ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻏﻢ، ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺷﺐﻫﺎﻱ ﺩﮔﺮ ﻫﻢﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺒﺮﻫﻢﻧﻪ ﻛﻨﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪ ﮔﺬﺭ ﻫﻢ!ﺑﻲ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﻲ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻢ!
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﺩﻩ ﺗﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻼﻡ ﻧﻐﺰ ﻭﭘﺮ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺳﻮﺯ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺩﺭﺩ ﺟﺎﻥﺭﺍ ﺯﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﭘﺮ ﻏﻮﻏﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﭘﺮ ﺟﻬﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻇﻠﻤﺖ ﺧﺪﺍﯾﺎﻗﺪﺭﺗﯽ ﺩﻩ ﺑﺎ ﺩﻝ ﺑﯿﻨﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻫﺮ ﭼﻪﺧﻮﺑﯿﺴﺖ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﺯﺑﺪﻫﺎ ﻭ ﺩﺭﻭﻏﻬﺎ ﻭ ﺩﻭﺭﻭﺋﯿﻬﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﺭﺣﻤﺎﻥﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼﺧﻮﺏ ﻭ ﻋﺒﺮﺕ ﺁﻣﻮﺯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯﻭ ﺍﺯ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺑﮑﻮﺑﻢ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﺍﻫﺮﯾﻤﻨﺎﻥ ﺭﺍﺻﺮﺍﻁ ﺍﻟﻤﺴﺘﻘﯿﻢ ﺧﺎﻟﻖ ﯾﮑﺘﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎﻗﺪﺭﺗﯽ ﺩﻩ ﺗﺎ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﻫﺪﺍﯾﺘﮕﺮ ﺗﻮﺋﯽ ﺯﯾﺒﺎﻧﻮﯾﺴﻢ**
ﺯ ﭼﺸﻤﺖ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ….ﭘﺮ ﺍﺯﺍﻭﺝ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻏﺮﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﻏﺼﻪ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﺍﺯ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺳﺎﻝ….ﺑﻪ ﯾﺎﺩﮔﺬﺷﺘﻪ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺷﮑﺴﺘﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﻗﺎﺏ ﯾﺎﺩ ﻣﺮﺍ…..ﺩﻝ ﺷﯿﺸﻪﺩﺍﺭﻡ ﺑﻠﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺳﻔﺮ ﭼﺎﺭﻩ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﻧﺸﺪ….. ﭘﺮ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﺭﺍﻩ ﻋﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﺪﻥ ﮐﺎﺭ ﺳﺨﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ….ﮔﺮﺷﺘﻢ ﻭﻟﯽ ﻏﺮﻕ ﻧﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻗﺸﻨﮓ ﺗﻮﺍﻡ…..ﭘﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻣﺮﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺗﺮﺍ ﮔﻢ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﺧﻮﺩﺕ ﮔﻢ ﺷﺪﯼ……ﻣﻦﺷﯿﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺟﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ…..ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﺟﺴﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﮐﻮﮎ ﻣﺎﻫﻮﺭ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺴﺎﺧﺖ…..ﭘﺮ ﺍﺯﻧﻐﻤﻪ ﭘﮏ ﻭ ﺷﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﻗﺒﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺷﯽ ﻫﺎ ﮐﻢﺍﺳﺖ…..ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻡ ﭘﺲ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ
ﺑﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻣﻦﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺍﯼ ﺣﻀﻮﺭﻡ ﺍﺯ ﺗﻮﺗﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻪ ﺗﻮﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺜﻞ ﮔﻠﺒﺮﮔﯽ ﺑﻪﺷﺒﻨﻢ ﻣﺜﻞ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﺜﻞﻣﺠﺮﻭﺣﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﻫﻢ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪﻋﺬﺍﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺗﺠﺮﺑﻪﮐﺮﺩﻥ ﻣﺮﮔﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﻦﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺰﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺗﻮﺣﺠﺮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎ ﮔﻞ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻭﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡﺧﻠﻮﺕ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻣﻮ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻗﺴﻤﺖﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺳﮑﻮﺗﻪ ﺧﻮﻧﻪﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﻦ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﯿﻞ ﺯﻭﺍﻟﻢﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺩﺭ ﭼﻪﺣﺎﻟﯽ***
ﺑﺎﺯ… ﺍﯼ ﺍﻟﻬﻪ ﻧﺎﺯ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﺴﺎﺯﮐﯿﻦ ﻏﻢ ﺟﺎﻧﮕﺪﺍﺯ ﺑﺮﻭﺩ ﺯ ﺑﺮﻡﮔﺮ… ﺩﻝ ﻣﻦ ﻧﯿﺎﺳﻮﺩ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﺑﯿﺎ ﺗﺎ ﺯ ﺳﺮ ﮔﻨﻬﺖ ﮔﺬﺭﻡ ﺑﺎﺯ… ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﺭﯼ، ﺑﺴﻮﯾﺖ، ﺩﺭﺍﺯ ،ﺑﯿﺎ ﺗﺎ ﻏﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ، ﺑﺎ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﯿﺎﺯ - ﺯﺧﺎﻃﺮ ﺑﺒﺮﻡ ﮔﺮ… ﻧﮑﻨﺪ ﺗﯿﺮﺧﺸﻤﺖ، ﺩﻟﻢ ﺭﺍ، ﻫﺪﻑ ،ﺑﺨﺪﺍ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣﺮﻍ ﭘﺮﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻌﻒ، ﺑﺴﻮﯾﺖ ﺑﭙﺮﻡ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻏﻤﺖ ﺩﻝ ﺑﻨﺪﺩ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﮐﯿﺴﺖ…ﻧﺎﺯ ﺗﻮ، ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻬﺮ ﭼﯿﺴﺖ ﺗﻮ ﺍﻟﻬﻪ ﻧﺎﺯﯼ، ﺩﺭ ﺑﺰﻣﻢ، ﺑﻨﺸﯿﻦﻣﻦ ﺗﻮﺭﺍ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻡ، ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺍﯾﻦ، ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻫﻨﺮﻡﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ، ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺛﻤﺮ، ﺑﺨﺪﺍ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ، ﻧﮕﯿﺮﯼ ﺧﺒﺮ، ﻧﯿﺎﺑﯽ ﺍﺛﺮﻡ
ﭘﻨﺞ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﺩﺍﺭﺩ ؟!ﺧﻮﺍﻫﺮ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﻨﺪﻳﺪﻡﮐﻤﻲ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﻭ ﺣﻴﺮﺕ ﺯﺩﻩ ﮔﻔﺖﺭﻭﻱ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻭ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺩﻳﺪﻡﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺧﻨﺪﻳﺪﻡﮔﻔﺖ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﻳﺪﻡ ﭘﺴﺮ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪﭘﻨﺞ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﻨﻮ ﻣﻴﺪﺍﺩﺁﻧﻘَﺪَﺭ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﺮﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻃﻔﻠﮏﺗﺮﺳﻴﺪﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻮﺳﻴﺪﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢﺑﻌﺪﻫﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﻏﻢﺳﻘﻒ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺧﻢ ﮐﺮﺩﺑﻲ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ- ﭘﻨﺞ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﺩﺍﺭﺩ
ﺍﺳﯿﺮ* ﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪﺍﻡ ﺗﺎﮐﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺍﺳﯿﺮ ﺍﯼﻣﺮﮒ ﺗﻦﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮﺩﺳﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺍﯼ ﺁﺭﺯﻭﻣﺤﺾ ﺧﺪﺍ ﺩﯾﮕﺮﺑﻤﯿﺮ ﺍﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺳﺮﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﺮﮐﻢ ﮐﻨﯿﺪﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐﻣﻦ ﺁﺩﻣﯽ ﺩﻝ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡﺗﺮﮐﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﻦﺗﺎ ﮔﻠﻮ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺗﻢﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﺮﮐﻢﮐﻨﯿﺪ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖﻓﺮﺩﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺍﻡﺗﺮﮐﻢ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﯼﺍﺷﮏ ﮔﺮﻡ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺮﯾﺰ ﺑﺮﮔﻮﻧﻪ ﯼﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﻦ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮ ﺍﯼ ﻏﻢ ﺗﻮﻫﻢ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﯼﺑﯿﺪﺍﺩﻏﻢ ﮐﯽ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﻣﻦﺍﯼﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺸﺐﺭﻭﻓﺮﺩﺍ ﻧﮑﻦ ﺩﺭﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺭﺍﺍﯼﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﺷﺎ ﻧﮑﻦ ﺍﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﻣﻦﺍﺯﺷﻤﺎ ﺳﺮ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﺮﮐﻢ ﮐﻨﯿﺪﺍﯼﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻣﻦ ﺁﺩﻣﯽ ﺩﻝ ﻣﺮﺩﻩﺍﻡﺗﺮﮐﻢ ﮐﻨﯿﺪ
یک سخنران ایده جالبی را مطرح کرد می خواهم آنرا با شما در میان بگذارم...................ما دو نوع مواد غذایی داریم:۱_مواد غدایی جسمی:خوراکی ها،۲_موادغذایی ذهنی،اگر هر چیزی را بخورید ممکن است مریض شوید!اگر به هر چیزی فک کنید ممکن است افسرده شوید!...خوب چگونه می توان این رویه را تغییر داد؟۱_کتاب های توسعه فردی یا زندگینامه افرادی را که کارهای بزرگی انجام داده اند،مطالعه کنید.۲_به جای اینکه حالتان را با فکرهای منفی بد کنید،با افکار موفق و شاد به خودتان روحیه و الهام ببخشید.بعد از این صبحت ها او یک تمرین به ما داد:همه ایستادیم،و در حالیکه دست هایمان را بلند کرده بودیم با بلندترین صدای ممکن فریاد کشیدیم:خودم را فوق العاده خوب احساس می کنم.باید اعتراف کنم بعد از ۳یا۴ بار تکرار این جمله،فضایی قدرتمند و شورانگیزی بین شرکت کنندگان حاکم شد.ویلیام جمیز در جای نوشته است:بزرگترین کشف هم دوره های من این است که بشر می تواند با اصلاح ذهن خود زندگی اش را تغییر بدهد!...البته من با شما موافقم که نمی توانید در هر مکان و موقعیتی،با تمام وجود فریاد بکشید...ولی واقعأ هیچ جایی پیدا نمی شود؟نظرتان در مورد اتومبیلتان،آن هم در یک جای کم رفت و آمد،با در و پنجره های کاملأ بسته چیست؟خوب فکر کنید.بالاخره جایی را برای این تمرین پیدا می کنید!!!هیچ کس صدای شما را نخواهد شنید و تأثیر شگفت انگیز این تمرین را شما نیز مشاهده خواهید کرد.
ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ¤ ﺳﺮﺍ ﭘﺎ ﺍﮔﺮ ﺯﺭﺩ ﻭﭘﮋﻣﺮﺩﻩﺍﯾﻢ ﻭﻟﯽ ﺩﻝ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﺰﻧﺴﭙﺮﺩﻩﺍﯾﻢ ﭼﻮ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﺧﺎﻟﯽ ﻟﺐﭘﻨﺠﺮﻩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﺮﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﯾﻢﺍﮔﺮ ﺩﺍﻍ ﺩﻝ ﺑﻮﺩ ﻣﺎ ﺩﯾﺪﻩﺍﯾﻢ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﻥﺩﻝ ﺑﻮﺩ ﻣﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﯾﻢ ﺍﮔﺮ ﺩﻝ ﺩﻟﯿﻞﺍﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﯾﻢ ﺍﮔﺮ ﺩﺍﻍ ﺷﺮﻁ ﺍﺳﺖﻣﺎ ﺑﺮﺩﻩﺍﯾﻢ ﺍﮔﺮ ﺩﺷﻨﻪ ﯼ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ،ﮔﺮﺩﻧﯿﻢ ﺍﮔﺮ ﺧﻨﺠﺮ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ، ﮔﺮﺩﻩﺍﯾﻢﮔﻮﺍﻫﯽ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﺪ: ﺍﯾﻨﻚ ﮔﻮﺍﻩ ﻫﻤﯿﻦﺯﺧﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﻛﻪ ﻧﺸﻤﺮﺩﻩﺍﯾﻢ ﺩﻟﯽﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺳﺮﯼ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦﺩﺳﺖ ﻋﻤﺮﯼ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﺩﻩﺍﯾﻢ
There is awonderfull life
in my dream just
">http://img104.herosh.com/2011/02/24/235504387.gif" border="0"/>
in my dream just
