English
arya2085 guestbook (2761) Sign guestbook
ویرانه نه آنست که جمشید بنا کرد
ویرانه نه آنست که فرهاد فرو ریخت
ویرانه دل ماست که با هر نگه تو
صد بار بنا گشت و دگر باره فرو ریخت
ویرانه نه آنست که فرهاد فرو ریخت
ویرانه دل ماست که با هر نگه تو
صد بار بنا گشت و دگر باره فرو ریخت
اعماق وجود
آیا هیچوقت مرا در اعماق وجودت یافته ای؟
آیا با کتاب حافظ برایم فال گرفته ای، یا لذت آشنایی چشمانم را با چشمانت در یا فته ای؟آیا نگاههایم را پرستیده ای؟
آیا احساس قلبم را در دستانت لمس کرده ای؟
آیا مرا با خاطراتت ورق می زنی؟
آیا با چشمهایم به سخن نشسته ای؟
هرگز ؛فکر نمی کنم!
تو حتی دستی را که آدم و حوا بر سرت کشیده اند از یاد برده ای!
نفسی که خداوند بر تو دمیده را با گناهکاریهایت؛پاک کرده ای. همه آنها را به دست فراموشی سپرده ای.
تو عاشق بودن را در ذهنت هرگز تداعی نکرده و نخواهی کرد.
تو را می گویم ای انسان! ای بشر! ای که وقتی خداوند تو را ساخت به خود آفرین گفت؟!.
آیا هیچوقت مرا در اعماق وجودت یافته ای؟
آیا با کتاب حافظ برایم فال گرفته ای، یا لذت آشنایی چشمانم را با چشمانت در یا فته ای؟آیا نگاههایم را پرستیده ای؟
آیا احساس قلبم را در دستانت لمس کرده ای؟
آیا مرا با خاطراتت ورق می زنی؟
آیا با چشمهایم به سخن نشسته ای؟
هرگز ؛فکر نمی کنم!
تو حتی دستی را که آدم و حوا بر سرت کشیده اند از یاد برده ای!
نفسی که خداوند بر تو دمیده را با گناهکاریهایت؛پاک کرده ای. همه آنها را به دست فراموشی سپرده ای.
تو عاشق بودن را در ذهنت هرگز تداعی نکرده و نخواهی کرد.
تو را می گویم ای انسان! ای بشر! ای که وقتی خداوند تو را ساخت به خود آفرین گفت؟!.
ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺁﻩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍ ﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺁﺗﺲ ﻓﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺗﻮ ﮔﺮﺍﻥ ﺟﺎﻥ ﻭ ﮔﺮﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﻭ ﮔﺮﺍﻥ ﺩﻝ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺟﻨﺲ ﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﯿﻞ ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﺑﯽ ﺩﺭﺩ ﺷﺮﯾﻒ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺩﺭﺩ ﻧﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﮔﺮﺍﻧﯽ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺑﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭ ﺧﺮﺟﯽ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺯﻭﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺟﺮﺍﺕ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺑﺎ ﺟﯿﺐ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻭ ﺗﻬﯽ ﺩﺭ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﯾﺎ ﺩﮐﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻧﻖ ﻭ ﻧﻮﻕ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺒﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺍﺯﯼ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﮔﻮﺵ ﻓﻠﮏ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﮔﺸﺎﺩﯼ ﺩﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺗﻮ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﺎﺩ ﺍﻣﺎ ﻧﺎﻓﻼ ﺗﻮ ﮐﻠﯿﺪ ﻫﻔﺖ ﺧﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺗﻮ ﻋﻘﯿﻢ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺕ ﻧﺎﺯﺍ ﺑﮕﻮ ﭘﺲ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺣﯿﻒ ﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺯﯾﺮ ﺧﺎﮐﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﯾﺎ ﻗﻠﮏ ﺑﭽﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺳﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻩ ﻗﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺳﮑﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﭘﻮﻝ ﺧﺮﺩ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺖ ﮐﻼﻥ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺧﺮﺩ ﻭ ﮐﻼﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﺝ ﻭ ﻭﯾﻼﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﯾﻦ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺁﺷﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺟﺎﯼ ﺳﻨﮓ ﺍﺯ ﭘﯿﺖ ﺭﻭﻏﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﻨﺎ ﺭﻭﻏﻦ ﻗﻮﯼ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺏ ﺗﻮ ﭼﻤﻦ ﻫﺎﯼ ﻟﻄﯿﻒ ﭘﺎﺭﮎ ﻫﺎ ﺍﯾﻦ ﻟﺤﺎﻑ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﮔﺮ ﺩﺭ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﯾﺪﯼ ﺳﻔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮓ ﺭﻧﮓ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻧﺎﻥ ﻭ ﺧﺸﮏ ﺳﻔﺮﻩ ﺭﺍ ﻓﺮﺿﺎ ﮔﺪﺍﯾﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﺷﺘﻬﺎ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﮔﻮﺷﺘﯽ ﺩﺭ ﻻﺑﻼﯼ ﺷﻮﺭﺍﺑﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺗﮑﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﮔﺰ ﺯ ﺍﺳﺘﻨﻄﺎﻕ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﻭ ﮐﻼﻫﺖ ﺑﮕﺬﺭﯾﻢ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﻭﺻﻠﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻃﻨﺰ ﻫﺎﻟﻮ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻃﻨﺰ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ای
ﺩﻝ ﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﻭﺍﺣﺴﺎﺱﻫﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪ،ﻋﺸﻖ ﻫﺎﻱ ﺯﻳﺒﺎ ﻭ ﭘﺮﺷﻜﻮﻩ ﻣﻲ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪ) ﺩﻛﺘﺮﻋﻠﻲﺷﺮﻳﻌﺘﻲ (Delhaye bozorg va ehsashayeboland , eshghhayezibavaporshokoohmiafarinand***************************ﺍﻣﺎ ﭼﻪ ﺭﻧﺠﻲ ﺍﺳﺖﻟﺬﺕ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎﺑﺮﺩﻥ ﻭ ﭼﻪ ﺯﺷﺖ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻫﺎﺭﺍﺗﻨﻬﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﻭ ﭼﻪﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﺁﺯﺍﺭﺩﻫﻨﺪﻩ ﺍﻱﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﻮﺩﻥ! ﺩﺭﺑﻬﺸﺖﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻥﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻛﻮﻳﺮ ﺍﺳﺖ) ﺩﻛﺘﺮ ﻋﻠﻲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ (Amache ranjistlezatha ra tanhabordan va che zesht astzibayihara tanhadidan va chebadbakhti azar dahande e asttanhakhoshbakhtboodan! darbehesht tanha boodan sakhtarazkavirast*************************** ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺮﮒﺭﻓﺘﻪ ﺍﻱ ﻭﻣﻦ ﺍﻳﻨﺠﺎﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﻡ ﻣﻴﺰﻧﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﺮﻧﻔﺲ ﮔﺎﻣﻲ ﺑﻪﺗﻮ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺗﺮﻣﻴﺸﻮﻡ .ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ )ﺩﻛﺘﺮ ﻋﻠﻲﺷﺮﻳﻌﺘﻲ(Aknoon to bamarg rafte e vaman inja tanha be in omiddammizanam keba har nafas gamibe to nazdiktarmishavam.inzendegimanast*************************** ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽﮐﻨﻢ،ﺭﺍﻫﻢ ﺭﺍﺑﺴﺘﻨﺪ.ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﮐﻨﻢ،ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕﺍﺳﺖ.ﻭﻗﺘﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮﻡ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺩﺭﻭﻍ ﺍﺳﺖ.ﻭﻗﺘﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢﮔﺮﯾﺴﺘﻦ، ﮔﻔﺘﻨﺪﺩﺭﻭﻍﺍﺳﺖ.ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ، ﮔﻔﺘﻨﺪﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﺳﺖ.ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﯾﺪ،ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺷﻮﻡ )ﺩﻛﺘﺮ ﻋﻠﻲﺷﺮﻳﻌﺘﻲ(Vaghti khastamzendegikonam,raham rabastand.vaghtikhastamsetayeshkonam,goftand khorafatast.vaghti khastam asheghshavamgoftand doroogh ast.vaghtikhastamgeristan,goftanddoroogh ast. vaghtikhastamkhandidan ,goftand divane ast.donya ra negehdaridmikhahampiyadeshavam.*************************** ﺍﮔﺮ ﻗﺎﺩﺭﻧﻴﺴﺘﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﻱﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﺐ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺖﺍﻧﺪﻳﺸﻪﺍﻱ ﺭﺍﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﻱ ) ﺩﻛﺘﺮﻋﻠﻲﺷﺮﻳﻌﺘﻲ (agar ghader nisti khod rabalabebarihamanande sib bash taba oftadanat andishe erabalabebari*************************** ﺑﻪ ﺳﻪ ﭼﻴﺰﺗﮑﻴﻪﻧﮑﻦ ، ﻏﺮﻭﺭ، ﺩﺭﻭﻍ ﻭﻋﺸﻖ.ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﻏﺮﻭﺭ ﻣﻲ ﺗﺎﺯﺩ،ﺑﺎ ﺩﺭﻭﻍﻣﻲﺑﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺸﻖ ﻣﻲ ﻣﻴﺮﺩ )ﺩﻛﺘ
ﺗﻮ ﺩﻝ ﭘﺎﯾﯿﺰﯾﻤﻮﻥ ﻣﺜــــــﻞﺑﻬــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻤﻮﻥ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﯼﺷـــــﺎﺩﯼ ﻣﯿﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺍﻗﺎ! ﻫﻨـﻮﺯﻡﺑﺎﻏﺒـــــــــﻮﻥ ﺷــــــــﺎﺩﯼ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﺎﻋﺘﯽﺭﻭﻟﺒﺎﺷﻮﻥ ﮔـﻞ ﻟﺒﺨﻨــــــــــــــﺪ ﻣﯿﮑﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﺮﻭﻧﯽ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻫﻨــﻮﺯﻡ ﮐــﻪﻫﻨـــــﻮﺯﻩ ﺩﺍﺩﺍﺵ ﻭ ﻗــﺎﺭﺩﺍﺵ ﻭ ﮐﺎﮐـــﻮ ﻭﺑﺮﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺗﻮ ﺩﻝ ﻣﻠّﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﻤـــــﺮﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎﺷــﻮﻥ ﺑﻮﺩﯼ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﮐــــﻪ ﺗـــﺎﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻮﻧﺪﮔﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﺎﻏﻼﻡ،ﻏﻀﻨﻔـﺮﻭ ﻣﻤﺼﺎﺩﻕ ﻭﻋﯿﺎﻝ ،ﻫﻤﻪ ﺵ - ﮐﺎﺭﺷﻮﻥ ﺑﯽﺗــــــﻮ ﺷﺪﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﻭﺯﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻫﯿﺸﮑﯽﻧﯿﺲ ﮐﻪ ﺩﻭﺩ ﺑﺪﻩ ﺳﺒﯿﻼﯼ ﺷﺎﻏﻼﻣــــﻮﻃﻔﻠﮑﯽ ﺩﭘﺮﺳﻪ ﻭ ﺗـــــﻮﯼ ﺧﻤــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞﺁﻗﺎ! ﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﺁﺧـــﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﻦ ﺗﺎ ﻋﻮﺍﻡ ﺑﯽﺳﻮﺍﺕ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﮐــﻪ ﺍﺷﮑﺎﺷﻮﻧﻮ ﺟﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺍﻟﮑﯽ ﻣﯿﮕﻦ: ﺗﻮ ﻣُﺮﺩﯼ!ﻭﻟﯽ ﻣﻦﺧﻮﺏ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺗــــﻮ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﻭﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻋﯿﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯼ؛ﺑﺎ ﺩﻭﮐﻠﻮﻡ ﺣﺮﻑ ﺣﺴﺎﺏ – ﺑﺎﺯﻡ ﺍﻭﻧﺠــــﺎﻫﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣـــــﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﻨﯿﺪﻡﺍﻭﻧﺠــــــﺎ " ﻋﺒﯿﺪ" ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺳـــــﺮ ﺩﺑﯿﺮﺗﻪﻣﯿﮕﯿـــــﺮﻩ ﮐﻠّﯽ ﺍﺯﺕ ﺍﺿﺎﻓــــــــﻪ ﮐﺎﺭﯼﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑــﻪ "ﺳﻮﺯﻧﯽ" ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻠﯽﺑﻪ ﺁﺏ ﻧﺪﻩ ﺍﻭﻧــــــــــﻮ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﺴﻮﻭﻝﺑﺨﺶ ﺍﺩﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! "ﺍﺷﺮﻑ ﺍﻟﺪﯾﻦ" ﺗﻮﺭﻭﺍﺑﻂ ﻋﻤـــﻮﻣﯽ ﻣﺸﻐــﻮﻟﻪ "ﺩﺧــــﻮ" ﻫﻢﺗــــــﻮ ﻗﺴﻤﺖ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺷﻨﯿﺪﻡﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫـــــــــﺎ ﻫﯽ ﻣﯿﺬﺍﺭﻥ ﺳﺮﺑﻪ ﺳﺮﺕﻫﯽ ﻣﯿﺮﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﯿﮕﻦ : ﺳﻮﻓﺎﻑ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞﺍﻗﺎ!؟ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺗﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺳـــــﻮﮊﻩ ﻓﺖﻭﻓﺮﺍﻭﻭﻧــﻪ ﺑﺎﺯ ﻗﻠﻢ ﺩﺳﺘﺘﻪ ﺩﻧﺒـــــــﺎﻝﺷﮑـــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺭﻓﻘـــــــــﺎ ﺑﻪﭘﯿﺸﻮﺍﺯﺕ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﮕــــــﻦ: ﻣﯽﺩﻭﻧﺴﺘﯿﻢ ﻣــــــﺎﺭﻭ ﺗﻨﻬــــﺎ ﻧﻤﯿﺬﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!"ﻓﯿﻨﮕﯿﻠﯽ" "ﺯﺍﻻﺱ" "ﻓﻼﻧﯽ" ﻫﻤﻪ ﯾﺎﺭﺍﯼﻗﺪﯾﻢ ﺗﻮ ﺑﻐـــــــــﻞ ﮔﺮﻓﺘﻨﺖ ﺑﻪ ﺭﺳﻢﯾـــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺍﯾﻨﻄﺮﻑ "ﺑﻠﺒﻞ ﮔﻮﯾـــــــﺎ"ﺩﺍﺭﻩ ﭼﻬﭽﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ ﺍﻭﻧﻄﺮﻑ ﺑـــﺎﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ"ﺧﺮﻭﺱ ﻻﺭﯼ" ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺗﻮﯼ ﻗـــــﺎﺏ ﺩﻝﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﻣﻮﻧﻪ ﺗـــــﺎ ﺑﻪ ﺍﺑــــﺪ ﯾــــﺎﺩﺗـــــــــــﻮ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻋﮑـﺲ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!ﻏﯿﺮ ﺩﻭﺭﯼ ﺷﻤــــــــــــﺎ ﺗﻮ ﺩﻟﻤﻮﻥ ﻣﻼﻟﯽﻧﯿﺲ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻢ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺗــــــــــﻮﻥ ﻣﯿﺸﻪﻓﺮﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺑﻪ ﺗﻤﻮﻡ ﺭﻓﻘـــــﺎ ﺳﻼﻡﻣـــــــــــــﺎﺭﻭ ﺑﺮﺳـــــﻮﻥ ﯾﻪ ﺳﻼﻡ ﭘﺮ ﺍﺯﻭﻓـــــــــــﺎ ﻭﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ! ﺩﺳﺘﺘﻢ ﮐﻪﺧﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﺩﯾﮕــــــــــﻪ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﭘﺲﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﻧﺸﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕـــــــــﺎﺭﯼ ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾـــــﻦ ﻣﺼـﺪّﻉ ﻭﻗﺖ ﺷﺮﯾﻔﺖ ﻧﻤﯽﺷﻢ ﻗﺎﻓﯿــــــــــــﻪ ﺑﺮﺍﻡ ﺁﻭﺭﺩﻩ"ﺑﺪﺑﯿــــﺎﺭﯼ" ﮔﻞ ﺁﻗﺎ!! ﺑﺎﺱ ﺑﺒﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﻧﺸﺪﻻﯾﻖ ﺗــــــــﻮ ﺷﻌﺮﯼ ﺑﮕﻢ "ﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻮﻝ"ﻣﻮﻧﺪ ﻭ ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭﯼ ﮔﻞﺁﻗﺎ ! ...................................
More Girls Corner Comments
More Girls Corner Comments
More Girls Corner Comments
More Girls Corner Comments
More Girls Corner Comments
^^^...Don't wait until it's too late to tell someone how much you love, how much you care. Because when they're gone, no matter how loud you
shout and cry, they won't hear you anymore...^^^
">http://center.jeddahbikers.com/uploads/jb12989410073.gif" border="0"/> 
* ﺩﮐﺘﺮ ﻋﻠﯽ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ *ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻻﯾﻖ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ، ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﺳﺖ … ﻋﻘﻞ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺯ ﻋﻘﻠﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻦ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻗﻠﺒﺖ. ﻗﻄﺎﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﻗﻄﺎﺭ ﺷﻬﺮﺑﺎﺯﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻟﺬﺕ ﻣﯽﺑﺮﯼ ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽﺭﺳﯽ. ﺧﻮﺑﯽ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺑﯽﻫﺎﯼ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺴﺎﺯ. ﭘﺲ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺗﻮ ﺑﺪﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ ، ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺁﺟﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺮﺩﺍﺭ ! ﺑﯽﺍﻧﺼﺎﻓﯿﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﻨﯽ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺗﻮﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﺪﻫﺪ، ﻧﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﯼ، ﺯﯾﺮﺍ ﮔﺎﻫﯽ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﺗﻮ ﺑﺴﯿﺎﺭ! ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺸﻮ، ﮐﺎﺭﮔﺮﺩﺍﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﺶ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎﺯﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﺩﺭ ﺗﻮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ، ﺑﺪﺍﻥ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ! ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ، ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﺳﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾﻢ
منم زیبا که زیبا بنده ام را دوست میدارم تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید ترا در بیکران دنیای تنهایان رهایت من نخواهم کرد رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود تو غیر از من چه میجویی؟ تو...
» ﮐﻮﭼﻪ - ﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻣﺸﯿﺮﯼ «ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺷﺒﻲ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻢﻫﻤﻪ ﺗﻦ ﭼﺸﻢ ﺷﺪﻡ ﺧﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮﮔﺸﺘﻢﺷﻮﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻡﻭﺟﻮﺩﻡ،ﺷﺪﻡ ﺁﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﻮﺩﻡﺩﺭ ﻧﻬﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﻱ ﺟﺎﻧﻢ ﮔﻞ ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪﺑﺎﻍ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺧﻨﺪﻳﺪﻋﻄﺮ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﭘﻴﭽﻴﺪﻳﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺷﺒﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻴﻢﭘﺮﮔﺸﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻟﺨﻮﺍﺳﺘﻪﮔﺸﺘﻴﻢﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺁﻥ ﺟﻮﻱ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻢﺳﻴﺎﻫﺖﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﻱ ﻧﮕﺎﻫﺖﺁﺳﻤﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻭ ﺷﺐ ﺁﺭﺍﻡﺑﺨﺖ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍﻡﺧﻮﺷﻪ ﻣﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﺏﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏﺷﺐ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﮔﻞ ﻭ ﺳﻨﮓﻫﻤﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﺒﺎﻫﻨﮓﻳﺎﺩﻡ ﺁﻳﺪ : ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻲ :ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﺣﺬﺭ ﻛﻦ!ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻱ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﻧﻈﺮ ﻛﻦﺁﺏ ، ﺁﺋﻴﻨﻪ ﻋﺸﻖ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖﺗﻮ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻧﮕﺮﺍﻥﺍﺳﺖﺑﺎﺵ ﻓﺮﺩﺍ ، ﻛﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ!ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﻨﻲ، ﭼﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮﺳﻔﺮ ﻛﻦ!ﺑﺎ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ :"ﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ؟ﻧﺪﺍﻧﻢ!ﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ؟ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ!ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﻛﻪ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎﻱ ﺗﻮ ﭘﺮ ﺯﺩﭼﻮﻥ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﻟﺐ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ،ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻨﮓ ﺯﺩﻱ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺭﻣﻴﺪﻡ، ﻧﻪﮔﺴﺴﺘﻢ"ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ: " ﺗﻮ ﺻﻴﺎﺩﻱ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻫﻮﻱﺩﺷﺘﻢﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺗﻮ ﺩﺭﺍﻓﺘﻢ، ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﺸﺘﻢ ﻭﮔﺸﺘﻢﺣﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﺪﺍﻧﻢﺳﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ، ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ...!ﺍﺷﻜﻲ ﺍﺯﺷﺎﺧﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺖﻣﺮﻍ ﺷﺐ ﻧﺎﻟﻪ ﻱ ﺗﻠﺨﻲ ﺯﺩ ﻭ ﺑﮕﺮﻳﺨﺖ!ﺍﺷﻚ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﻳﺪﻣﺎﻩ ﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪ،ﻳﺎﺩﻡ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺑﻲ ﻧﺸﻨﻴﺪﻡﭘﺎﻱ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻛﺸﻴﺪﻡﻧﮕﺴﺴﺘﻢ ، ﻧﺮﻣﻴﺪﻡﺭﻓﺖ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻏﻢ، ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺷﺐﻫﺎﻱ ﺩﮔﺮ ﻫﻢﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺒﺮﻫﻢﻧﻪ ﻛﻨﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪ ﮔﺬﺭ ﻫﻢ!ﺑﻲ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﻲ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﭼﻪﮔﺬﺷﺘﻢ!
صــبـــ الورد ـــااح
مـســ الخيرات ـــااء
ﺯ ﭼﺸﻤﺖ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ….ﭘﺮ ﺍﺯﺍﻭﺝ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻏﺮﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﻏﺼﻪ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﺍﺯ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺳﺎﻝ….ﺑﻪ ﯾﺎﺩﮔﺬﺷﺘﻪ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺷﮑﺴﺘﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﻗﺎﺏ ﯾﺎﺩ ﻣﺮﺍ…..ﺩﻝ ﺷﯿﺸﻪﺩﺍﺭﻡ ﺑﻠﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺳﻔﺮ ﭼﺎﺭﻩ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﻧﺸﺪ….. ﭘﺮ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﺭﺍﻩ ﻋﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﺪﻥ ﮐﺎﺭ ﺳﺨﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ….ﮔﺮﺷﺘﻢ ﻭﻟﯽ ﻏﺮﻕ ﻧﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻗﺸﻨﮓ ﺗﻮﺍﻡ…..ﭘﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﻣﺮﻭﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺗﺮﺍ ﮔﻢ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﺧﻮﺩﺕ ﮔﻢ ﺷﺪﯼ……ﻣﻦﺷﯿﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺟﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ…..ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﺟﺴﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﺍﮔﺮ ﮐﻮﮎ ﻣﺎﻫﻮﺭ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺴﺎﺧﺖ…..ﭘﺮ ﺍﺯﻧﻐﻤﻪ ﭘﮏ ﻭ ﺷﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯﻗﺒﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺷﯽ ﻫﺎ ﮐﻢﺍﺳﺖ…..ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻡ ﭘﺲ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ
