ﺍﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎﺗﺮﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻮﻡ ﺑﺎﺯ ﺧﺪﺍﻫﺴﺖ ﺍﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻫﻤﻪﻧﺪﺍﺷﺘﻨﻬﺎﺳﺖﺳﺎﯾﻪﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﯾﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎﯼﮐﻮﭼﮏ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﺣﺎﻝﻏﺮﻭﺏ ﺍﺳﺖ

ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ ﺷﺪﻡﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪﻡﺍﻣﺸﺐ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺨﻮﺩﻡ ﺑﻨﮕﺮ ﻣﺮﺍ ﻋﺎﺷﻖ ﻭﻣﺠﻨﻮﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮐﻦ ﻣﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﯿﺪﺯﻣﺎﻥ ﺭﺳﺘﻪ ﻣﻨﻢ ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﺗﺰﻭﯾﺮ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪﻣﻨﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺫﺭﻩ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﻢ ﺷﺪﻩﺭﻫﻨﻤﺎﯼ ﺟﺎﻥ ﺣﯿﺮﺍﻧﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺍﯾﻦﺟﺴﻢ ﺗﻨﮓ ﺁﯾﺪ ﻣﺮﺍ ﯾﮏ ﻧﻈﺮ ﮐﻦ ﺁﺏ ﻭ ﺭﻧﮓﺁﯾﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺁﺑﻢ ﺑﺪﻩ ﺩﺭﻣﯿﺎﻥﻋﺎﺭﻓﺎﻥ ﺟﺎﯾﻢ ﺑﺪﻩ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﯾﺎ ﻫﻮ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪﻡ ﺧﻼﯾﻖ ﺩﺭ ﮐﻤﻨﺪ ﺩﺭ ﮐﻤﻨﺪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮﺍﯾﻦ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﺯﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﻣﻦﮔﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﻭﺍﺳﺖ ﮔﺮ ﺗﻮﻓﻘﺮﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﻋﯿﻦ ﻏﻨﺎﺳﺖ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﺝﻃﻮﻓﺎﻧﻢ ﺩﻫﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺨﺸﯽ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻣﻢﺩﻫﯽ ﮔﺮ ﺍﺳﯿﺮ ﻭ ﺑﻨﺪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﻢ ﮐﻨﯽ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﯼﻋﺸﻖ ﺁﺯﺍﺩﻡ ﮐﻨﯽ ﻣﺤﻀﺮ ﺗﻮ ﻣﺤﻔﻞ ﭘﺎﮎﺻﻔﺎﺳﺖ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻭﻓﺎﺳﺖﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ﻋﺸﻘﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﺯﺍﺩﻡ ﻣﮑﻦ ﮔﺮﺧﺮﺍﺑﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﭘﺲ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﺑﺎﺩﻡ ﻣﮑﻦ ﻣﻦﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﺒﺨﺸﯽ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﮔﺮﻣﻦ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﯽ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻏﺰﻝﺩﺍﺋﻢ ﺛﻨﺎ ﺧﻮﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﻣﺸﺘﺎﻕ ﻭﻣﻬﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ

خدایا خودت دشمنان اسلام و مسلمین را رسوای خاص و عام کن من دشمنام رو سپردم به حضرت ابوالفضل العباس یا ابوالفضل ادرکنی به جان مادرت

ﺳﻼﻡ ﺑﺮﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢ ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻫﺎﯾﺪﻥ ﮐﻪ ﻫﻮﯾﺘﺶ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﺑﺎﻫﻤﺪﺳﺘﯽ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻭﺱ ﻗﺼﺪ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻣﻨﻮ ﺳﭙﻬﺮ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﺎﯾﺪﻥ ﻣﺸﮑﻮﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﮐﯿﻪ ﻭﻟﯽ ﻫﺮﮐﯽ ﺧﺪﺍﻧﺸﻨﺎﺳﻪ ﺧﺪﺍﺧﻮﺩﺵ ﺷﺎﻫﺪﻩ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﭘﺴﺮﺍﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺗﻮ ﺍﺩﻟﯿﺴﺘﻢ ﻣﺜﻞ ﺩﺍﺩﺍﺷﺎﻡ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺍﻭﻥ ﺩﺭﻭﻏﮕﯽ ﻣﯿﮕﻪ ﻣﻦ ﺍﻫﻞ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺠﺎﻧﻢ ﻭﻟﯽ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻪ ﺍﻭﻥ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﻣﻦ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﻌﺪﺷﻢ ﻣﻦ ﺗﺎﺣﺎﻻ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺍﻏﻔﺎﻝ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﻭﻧﺎﺭﻭﻣﺜﻞ ﺁﺑﺠﯿﺎﻡ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﯽ ﺳﭙﺮﻡ ﻣﻦ ﭼﺎﮐﺮ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻠﻢ ﺍﻭﻥ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﻪ ﻫﺮﮐﯽ ﻧﺪﻭﻧﻪ ﻣﻦ ﮐﯿﻢ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯿﺪﻭﻧﻪ ﺍﮔﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﺮﮐﻢ ﮐﻨﻦ ﺑﺎﺯ ﺧﺪﺍﺭﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﮐﻨﻦ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺑﻌﻀﯿﺎ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﻦ ﻭﻟﯽ ﺧﺪﺍﺑﻨﺪﻩ ﻫﺎﺷﻮ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻪ ﺧﺪﺍﺭﻭ ﺩﺭﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻫﺎﯾﺪﻥ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﺑﻨﺪﻩ ﻫﺎﺷﻮ ﺑﺎﺩﺭﻭﻏﺎﺕ ﻧﺒﺮ فاطمه ﺟﺎﻥ آبجی گلم تو منو ازهمه بهتر می شناسی میدونی چطور انسانی8 ﺑﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻗﺴﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻪ ﻣﻦ ﻣﻌﻠﻤﻢ ﻫﺮ ﮐﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﺁﺩﻣﯿﻢ ﺁﺩﺭﺱ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭﭘﺮﻭﺭﺵ ﺭﻭ ﺑﺪﻡ ﺑﺮﻩ ﭘﺮﺱ ﻭ ﺟﻮ ﮐﻨﻪ ﺁﺩﺭﺱ ﺑﺪﻡ ﺑﯿﺎﺩ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻣﺤﻠﯿﺎﻡ ﺑﭙﺮﺳﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﻋﺎﯼ ﮐﻤﯿﻞ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﻭﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﭼﺴﺒﻪ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺗﻬﻤﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺑﺨﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺣﺴﺎﺑﻤﻮﻥ ﺑﻤﻮﻧﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ

">http://img1.imagehousing.com/1/031152b1901eaa88db3f27754dc291cf.gif" border="0"/>















take care

hi
i msssssssssssssssssssssssssssssssss uuuuuuuuuuuuuu

It is natural to feeldisappointed When thingsdon’t go your way ...It’s easy to think"?I can’t do it, so why try " But nomatter how scared you are ofmaking mistakes Or discouraged youmay become Never give up Becauseif you don ’t try and If you don’t goafter what you want in life It won’tcome to you And you’ll be forced toaccept Things that you know couldbe better Success is not measured byWhether you win or you fail There isalways a little bit of success Even ifthings don ’t go your way What’simportant is that You’ll feel betterabout yourself (Amanda Pierce( ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺍﻥ ﻃﻮﺭﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺸﻮﻧﺪ ﻧﺎ ﺍﻣﻴﺪﺷﻮﻱ ﻭ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ " : ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﻢﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺗﻼﺵ ﻛﻨﻢ ؟" ﺍﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﻮﭼﻘﺪﺭ ﺍﺯ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻲ ﻳﺎ ﭼﻘﺪﺭﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﻦ ﻣﺎﻳﻮﺱ ﺷﻮﻱ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺴﻠﻴﻢﻧﺸﻮ ... ﭼﻮﻥ ﺍﮔﺮ ﺗﻼﺵ ﻧﻜﻨﻲ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻧﺮﻭﻱ،ﺍﻫﺪﺍﻓﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺧﺮﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﭼﻴﺰ ﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﻨﻲﻛﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﻫﻢ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﺑﺎ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺧﺖ ﺗﻮ ﺳﻨﺠﻴﺪﻩﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻛﻤﻲ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻭﺟﻮﺩﺩﺍﺭﺩ ﺣﺘﻲ ﺍﮔﺮ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺍﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺘﻲ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﻣﻬﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻬﺘﺮﻱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻗﻬﺮ ﺑﻮﺩ…ﺭﻭﺯﻫﺎﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﮔﻨﺠﺸﮓ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﯿﭻﻧﮕﻔﺖ.ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﺍ ﺍﺯﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﻪﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ:ﻣﯽ ﺁﯾﺪ؛ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮﺷﯽ ﻫﺴﺘﻢﮐﻪ ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﺩ ﻭﯾﮕﺎﻧﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﺶﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﺪﺍﺭﺩ…ﻭﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﺧﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﺸﺴﺖ.ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺶﺩﻭﺧﺘﻨﺪ،ﮔﻨﺠﺸﮏ ﻫﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ ﻭ…ﺧﺪﺍ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﺸﻮﺩ:ﺑﺎ ﻣﻦﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺳﯿﻨﻪﺗﻮﺳﺖ.ﮔﻨﺠﺸﮏ ﮔﻔﺖ:ﻻﻧﻪﮐﻮﭼﮑﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ،ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﭘﻨﺎﻩ ﺑﯽﮐﺴﯽ ﺍﻡ.ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻣﻦﮔﺮﻓﺘﯽ.ﺍﯾﻦ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺑﯽ ﻣﻮﻗﻊ ﭼﻪﺑﻮﺩ؟ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ؟ ﻻﻧﻪﻣﺤﻘﺮﻡ ﮐﺠﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ؟ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﻐﻀﯽ ﺭﺍﻩ ﮐﻼﻣﺶﺑﺴﺖ…ﺳﮑﻮﺗﯽ ﺩﺭ ﻋﺮﺵ ﻃﻨﯿﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺳﺮ ﺑﻪﺯﯾﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ.ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ:ﻣﺎﺭﯼ ﺩﺭﺭﺍﻩ ﻻﻧﻪ ﺍﺕ ﺑﻮﺩ.ﺑﺎﺩ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﻻﻧﻪﺍﺕ ﺭﺍ ﻭﺍﮊﮔﻮﻥ ﮐﻨﺪ.ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﺍﺯﮐﻤﯿﻦ ﻣﺎﺭ ﭘﺮ ﮔﺸﻮﺩﯼ.ﮔﻨﺠﺸﮓﺧﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﺧﺪﺍﺋﯽِ ﺧﺪﺍ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ:ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﻼﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪﻭﺍﺳﻄﻪ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﺗﻮ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺍﻡﺑﺮﺧﺎﺳﺘﯽ!ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﮔﺎﻥﮔﻨﺠﺸﮏ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ

ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﻨﯽﮔﻔﺘﺎ ﺗﻮ ﻓﺮﻫﺎﺩﯼ ﻣﮕﺮ؟ﮔﻔﺘﻢ ﺧﺮﺍﺑﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻡﮔﻔﺘﺎ ﺗﻮ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻣﮕﺮ؟ﮔﻔﺘﻢ ﻧﺪﺍﺩﯼ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻣﻦﮔﻔﺘﺎ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩﯼ ﻣﮕﺮ؟ﮔﻔﺘﻢ ﺯ ﮐﻮﯾﺖ ﻣﯽ ﺭﻭﻡﮔﻔﺘﺎ ﺗﻮ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻣﮕﺮ؟ﮔﻔﺘﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﻧﮑﻦﮔﻔﺘﺎ ﺗﻮ ﺩﺭ ﯾﺎﺩﯼ ﻣﮕﺮ؟

ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻗﻬﺮ ﺑﻮﺩ…ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﮔﻨﺠﺸﮓ ﺑﺎ ﺧﺪﺍﻫﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ.ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ:ﻣﯽ ﺁﯾﺪ؛ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮﺷﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪﻏﺼﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﺩ ﻭ ﯾﮕﺎﻧﻪﻗﻠﺒﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪﺩﺭﺩﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﺎﻩﻣﯿﺪﺍﺭﺩ…ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﺧﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﺸﺴﺖ.ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺶﺩﻭﺧﺘﻨﺪ،ﮔﻨﺠﺸﮏ ﻫﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ ﻭ…ﺧﺪﺍ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﺸﻮﺩ:ﺑﺎ ﻣﻦﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺳﯿﻨﻪﺗﻮﺳﺖ.ﮔﻨﺠﺸﮏ ﮔﻔﺖ:ﻻﻧﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽﺩﺍﺷﺘﻢ،ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﻮﺩﻭ ﺳﺮﭘﻨﺎﻩ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺍﻡ.ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﯽ.ﺍﯾﻦ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺑﯽ ﻣﻮﻗﻊ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟ ﭼﻪﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ؟ ﻻﻧﻪ ﻣﺤﻘﺮﻡ ﮐﺠﺎﯼﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ؟ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﻐﻀﯽ ﺭﺍﻩ ﮐﻼﻣﺶﺑﺴﺖ…ﺳﮑﻮﺗﯽ ﺩﺭ ﻋﺮﺵ ﻃﻨﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ.ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ:ﻣﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻻﻧﻪ ﺍﺕﺑﻮﺩ.ﺑﺎﺩ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﻻﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﺍﻭﺍﮊﮔﻮﻥ ﮐﻨﺪ.ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺗﻮﺍﺯ ﮐﻤﯿﻦ ﻣﺎﺭ ﭘﺮ ﮔﺸﻮﺩﯼ.ﮔﻨﺠﺸﮓ ﺧﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﺧﺪﺍﺋﯽِ ﺧﺪﺍﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ:ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﻼﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪﻭﺍﺳﻄﻪ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﺗﻮ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪﺩﺷﻤﻨﯽ ﺍﻡ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﯽ!ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﮔﺎﻥ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﻧﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩ.+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﯾﮑﺸﻨﺒ

ﻣﺮﺩ،ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺭﻭﯼ ﭘﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻧﮏ،ﺗﻮﯼ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﮕﯽ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺩﻝ ﺧﻮﺩﺵ،ﮐﺎﺭﺗﻦ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ،ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪ،ﮐﻔﺸﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺯﯾﺮ ﺳﺮﺵ،ﮐﯿﺴﻪ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪ ﺭﻭﯼ ﺗﻨﺶ،ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﭽﺎﻟﻪ ﮐﺮﺩ ﻻﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ… ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮﺩ،ﻓﮑﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺩ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻫﺎ،ﮐﺒﺮﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻃﺮﺵ ﺭﺍ ﯾﮑﯽ ﯾﮑﯽ ﺁﺗﺶ ﺯﺩ. ﺩﺭ ﭘﺲ ﮐﻮﺭﺳﻮﯼ ﻧﻮﺭ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﯿﻤﻪ ﺟﺎﻥ،ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﯾﺪ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﻮﺭﺗﻬﺎ ﻣﺎﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﭘﺮﺭﻧﮓ،ﻫﻮﺍ ﺳﺮﺩ ﺑﻮﺩ،ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺳﺮﺩﺗﺮ،ﻣﭽﺎﻟﻪ ﺗﺮ ﺷﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻣﯿﺒﺮﺩ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺎﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ..ﺭﻓﺖ،ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ،ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺩﻟﺶ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ،ﺧﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺗﻠﺦ ﻣﺎﺳﯿﺪ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ. ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺩﻟﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪ ﻣﯿﺸﺪ،ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺍﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ،ﻣﺮﺩ ﻏﺮﻭﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻨﻮﺯ،ﻭ ﻋﺸﻖ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ، ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ،ﻓﺎﻃﻤﻪ،ﺩﺧﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ،ﺑﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻣﺪﻥ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ… ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ:ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻓﺎﻃﯽ،ﺩﺳﺖ ﭘﺮ ﻣﯿﺎﻡ…ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺧﻨﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺁﻣﺪ ﺷﻬﺮ،ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﮐﺎﺭﮔﺮﯼ ﮐﺮﺩ،ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺧﺒﺮ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﺷﻬﺮﯼ،ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ، ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺁﻣﺪ ﺗﻮﯼ ﺫﻫﻨﺶ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ… ﺁﮔﻬﯽ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ،ﺭﻓﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ،ﮐﻠﯿﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ ﻭ ﭘﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ،ﻣﺜﻞ ﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﻪ ﺳﯿﺐ ﺑﻮﺩ!!!… ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺮﺩ،ﭘﻮﻟﺶ ﺑﺪ ﻧﺒﻮﺩ،ﺑﺲ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺷﺎﻡ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﯾﮏ ﮐﺎﺳﺒﯽ!!! ﭘﯿﻐﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﺩ… ﯾﮏ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﺑﺪﻟﯽ ﻫﻢ ﺧﺮﯾﺪ،ﭘﻮﻟﺶ ﺑﻪ ﺍﺻﻠﺶ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﯿﺪ،ﭘﻮﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﻮﯼ ﺑﻘﭽﻪ،ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻧﺒﺮﺩ. ﺻﺒﺢ ﺗﻮﯼ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺑﻮﺩ،ﮐﻨﺎﺭﺵ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﻧﺸﺴﺖ. -ﺩﺍﺩﺍﺵ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﻧﺒﻮﺩ،ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺧﻢ ﮐﺮﺩ. ﻧﯿﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩ،ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﯾﺪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ،ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﺩ،ﺗﻮﯼ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻗﻪ ﻭ ﮔﺮﻡ. ﺯﯾﺮ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ،ﮐﺴﯽ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻧﺒﻮﺩ،ﺑﻘﭽﻪ ﭘﻮﻟﺶ ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩ،ﺳﺮﺵ ﮔﯿﺞ ﺭﻓﺖ،ﭘﺎﺷﺪ: -ﭘﻮﻻﻡ..ﭘﻮﻻﺍﺍﺍﻡ. ﺻﺪﺍﯼ ﻣﺒﻬﻢ ﺩﻟﺴﻮﺯﯼ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ، -ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ، -ﭘﻮﻻﺕ ﭼﻘﺪ ﺑﻮﺩ؟ -ﺣﻮﺍﺳﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﻋﻤﻮ؟ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺷﺪ،ﺍﺷﮑﺶ ﻧﻤﯽ ﺁﻣﺪ،ﺑﻐﺾ ﺧﻔﻪ ﺍﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ،ﻧﺸﺴﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ،ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪ،ﺟﺎﯼ ﺑﺨﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﮐﻤﺮﺵ ﺳﻮﺧﺖ. ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺷﻬﺮ،ﯾﮑﻬﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻼﻧﺘﺮﯼ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﺎﺳﮕﺎﻩ،ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﯽ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ،ﮐﻤﺮﺵ ﺷﮑﺴﺖ،ﺩﻝ ﺑﺮﯾﺪ،ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﮐﺎﺷﮑﯽ ﺩﻝ ﻫﻢ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺑﻮﺩ. … -ﭘﺎﺷﻮ ﺩﺍﺩﺍﺵ،ﭘﺎﺷﻮ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﯿﺲ… ﭼﺸﻤﻬﺎﺷﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ،ﺻﺒﺢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ،ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ،ﺧﻮﺩﺷﻮ ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺎﺭﺗﻦ ﺭﻭ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ،ﺣﺎﻝ ﭘﺎ ﺷﺪﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ،ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ. -

ﺗﻬﻤﺖ ﻭ ﺩﺭﻭﻍ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺳﻔﺎﺭﺵﻣﯿﺪﻫﺪ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ ﻭ ﻋﻮﺍﻡﻓﺮﯾﺐ ﭘﺨﺶ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﻋﺎﻣﯽ ﺁﻥ ﺭﺍﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮﺩ.ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﮐﺘﺮﻋﻠﯽﺷﺮﯾﻌﺘﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻥﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﯿﻢ؟ﺩﮐﺘﺮﺷﺮﯾﻌﺘﯽ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ:ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺑﺪﻭﺯﯾﺪ ﻭ ﺑﺮﺗﻦ ﺯﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻨﯿﺪ.ﻓﮑﺮ ﺯﻥ ﺭﺍﺍﺻﻼﺡ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﻭ ﺧﻮﺩ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺑﺮﺍﺯﻧﺪﻩﺍﻭﺳﺖ.ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ،ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺗﺮﺩﯾﺪ.ﯾﮏ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﺩﺍﺋﻤﯽ.ﻫﺮﮐﺴﯽ ﯾﮏﺳﺮﺍﺳﯿﻤﮕﯽ ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻒ ﺍﺳﺖ.ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﻣﻦﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﻮﺩ،ﭼﯿﺰﯼ ﯾﺎﺩ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ

ﺑﻨﺎﻡ ﺍﯾﺰﺩ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼﺳﯿﺎﻫﯽ ﻭ ﺑﺪﯼ ، ﺳﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﭘﺎﮐﯽ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺧﻔﺘﻪ ﻫﻤﻪﻣﺨﻠﻮﻕ ﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺩﻭ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺟﺎﻫﻞ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻭ ﺧﻔﺘﻦ ﻧﻪ ﭘﺎﺱ ﻭﺷﮑﺮ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺧﻮﻑ ﺍﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﻡﻫﻢ ﺭﻩ ﻭ ﯾﺎﻭﺭ ﺷﺪﻡ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﯾﺎﻥ ؟ ﭼﺮﺍ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺗﻦﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ، ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﭼﺮﺍ ﭘﺲ ﺟﺎﻥﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﺩ ﮐﻤﯽ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻣﺪﺍﻡ ﺍﯾﻦﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻝ ﮔﻮﯾﻢ ﻭﻟﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯿﺠﻮﯾﻢ ﺍﮔﺮﺧﻮﺍﻫﯽ ﻧﺸﯽ ﺭﺳﻮﺍ ﺑﺸﻮ ﻫﻢ ﺭﻧﮓ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﺎﺭﻩ ﺟﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼﭘﺎﯾﺎﻥ ﺷﻮ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﻋﻘﻞ ﺍﺧﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮓﺩﻝ ﻭ ﺩﺍﻭﺭ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﻗﻌﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﺍﺧﺮﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻧﺒﯿﻨﺪﺩﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺩﺍﺭﺑﺮﺍﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﻧﮕﺬﺍﺭ

ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﺍﻻﻍ ﭘﻴﺮﻱ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻳﻪﺭﻭﺯ ﺍﺗﻔﺎﻗﻲ ﻣﻴﻔﺘﻪ ﺗﻮ ﻱ ﻳﮏ ﭼﺎﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﺏ .ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﻌﻲ ﮐﺮﺩ ﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﺍﻻﻍﺭﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﺎﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻴﺎﺭﻩ . ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﮑﻪﺣﻴﻮﻥ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺯﻳﺎﺩ ﺯﺟﺮ ﻧﮑﺸﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﻭﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭼﺎﻩ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺧﺎﮎﭘﺮ ﮐﻨﻦ ﺗﺎ ﺍﻻﻍ ﺯﻭﺩ ﺗﺮ ﺑﻤﻴﺮﻩ ﻭ ﺯﻳﺎﺩ ﺯﺟﺮﻧﮑﺸﻪ . ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺳﻄﻞ ﺭﻭﻱ ﺳﺮ ﺍﻻﻍ ﺧﺎﮎﻣﻲ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﻻﻍ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺧﺎﮐﻬﺎﻱ ﺭﻭﻱﺑﺪﻧﺶ ﺭﻭ ﻣﻲ ﺗﮑﻮﻧﺪ ﻭ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﺵ ﻣﻲ ﺭﻳﺨﺖﻭ ﻭﻗﺘﻲ ﺧﺎﮎ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﺵ ﺑﺎﻻ ﻣﻲ ﺁﻣﺪ ﺳﻌﻲﻣﻴﮑﺮﺩ ﺑﺮﻩ ﺭﻭﻱ ﺧﺎﮎ ﻫﺎ . ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﻲ ﻫﺎﻫﻤﻴﻨﻄﻮﺭ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻻﻍﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻻﻍ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻨﻄﻮﺭ ﺑﻪﺑﺎﻻ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﻪ ﻱ ﭼﺎﻩﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﻭﻣﺪ . ﻧﻜﺘﻪ : ﻣﺸﮑﻼﺕﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻠﻲ ﺍﺯ ﺧﺎﮎ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ ﻣﻴﺮﻳﺰﻧﺪ ﻭﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﻭ ﺍﺗﻨﺨﺎﺏ ﺩﺍﺭﻳﻢ . ﺍﻭﻝﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻳﻢ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﺎ ﺭﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪﮔﻮﺭ ﮐﻨﻦ ﻭ ﺩﻭﻡ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺳﮑﻮﻳﻲﺑﺴﺎﺯﻳﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺻﻌﻮﺩ

کم پیدایی

Have a wonderfull day
Ferdi