English
sepehr00 guestbook (1221) Sign guestbook
dadashi nemidooni cheghadr delam mikhast farsi benevisam qasti oon piam akhar ke to ekant mane to neshti ya setare age to ke narahat nesho bi vefai ziade va age setare emshab mokhet ro ba ghashogh mikhoram ta bi vefa nashi
عجب ﺻﺒﺮﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ! ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﯼ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﯼ ﺻﺪﻫﺎ ﮔﺮﺳﻨﻪ، ﭼﻨﺪ ﺑﺰﻣﯽ ﮔﺮﻡ ﻋﻴﺶ ﻭ ﻧﻮﺵ ﻣﯽ ﺩﻳﺪﻡ، ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻧﻌﺮﻩ ﯼ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺁﻧﺪﻡ، ﺑﺮ ﻟﺐِ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ. ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ! ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﯼ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﻳﺪﻡ ﻳﮑﯽ ﻋﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﻟﺮﺯﺍﻥ؛ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﺯ ﺻﺪ ﺟﺎﻣﻪ ﯼ ﺭﻧﮕﻴﻦ؛ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ، ﻭﺍﮊﮔﻮﻥ، ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ. ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ! ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﯼ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﯽ ﻣﺠﻨﻮﻥِ ﺻﺤﺮﺍﮔﺮﺩِ ﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎﻥ، ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻟﻴﻠﯽ ﻧﺎﺯ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﮐﻮ ﺑﻪ ﮐﻮ، ﺁﻭﺍﺭﻩ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ. ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ! ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﯼ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﺑﻪ ﮔﺮﺩِ ﺷﻤﻊ ﺳﻮﺯﺍﻥِ ﺩﻝِ ﻋﺸﺎﻕِ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ، ﺳﺮﺍﭘﺎﯼِ ﻭﺟﻮﺩِ ﺑﯽ ﻭﻓﺎ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺭﺍ، ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ. ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ! ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﺟﺎﯼِ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﯼِ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺗﺎﺏِ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼِ ﺗﻤﺎﻡِ ﺯﺷﺘﮑﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼِ ﺍﻳﻦ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ! ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﺎﯼِ ﺍﻭ ﭼﻮ ﺑﻮﺩﻡ، ﻳﮏ ﻧﻔﺲ ﮐﯽ ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺳﺎﺯﺷﯽ، ﺑﺎ ﺟﺎﻫﻞ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ؛ ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ! ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ
">http://center.jeddahbikers.com/uploads/jb13044621871.gif" border="0"/> مـسـ الورد ــااء
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺯﻧﻲ ﺑﺎ ﺯﻧﺒﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﺭﻳﺴﻤﺎﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻱ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﻣﻲ ﺁﻭﻳﺰﺩ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﻃﻔﻠﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﺳﻴﮕﺎﺭﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺭﺧﻮﺗﻨﺎﻙ ﺩﻭ ﻫﻤﺂﻏﻮﺷﻲ ﻳﺎ ﻋﺒﻮﺭ ﮔﻴﺞ ﺭﻫﮕﺬﺭﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﻼﻩ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﺮ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺭﻫﮕﺬﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﻱ ﺑﻲ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﺻﺒﺢ ﺑﺨﻴﺮ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺴﺪﻭﺩﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻧﻲ ﻧﻲ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﻣﻲ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺩﺭﺍﻙ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻇﻠﻤﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺁﻣﻴﺨﺖ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻳﻚ ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﺴﺖ ﺩﻝ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻳﻚ ﻋﺸﻘﺴﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﺩﻩ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﺩ ﺑﻪ ﺯﻭﺍﻝ ﺯﻳﺒﺎﻱ ﮔﻠﻬﺎ ﺩﺭ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻥ ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺍﻱ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﻗﻨﺎﺭﻱ ﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻳﻚ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﺁﻩ
خداوندا مرا از کسانی قرار دِه که دنیاشان را برای دینشان میفروشند
نه دینشان را برای دنیاشان
(دکتر علی شریعتی)
.
نه دینشان را برای دنیاشان
(دکتر علی شریعتی)
.
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﻠﻮﻃﯽ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺗﭙﻪ ﺍﯼ ﺑﺎﺷﯽﺑﻮﺗﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺍﯼ ﺑﺎﺵﻭﻟﯽﺑﻬﺘﺮﯾﻦﺑﻮﺗﻪﺍﯼﺑﺎﺵﮐﻪﺩﺭﮐﻨﺎﺭﻩﺭﺍﻩﻣﯽ ﺭﻭﯾﺪﺍﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﺎﺷﯽ،ﺑﻮﺗﻪ ﺑﺎﺵﺍﮔﺮﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯽﺑﻮﺗﻪﺍﯼﺑﺎﺷﯽ،ﻋﻠﻒﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﺎﺵﻭﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯﮐﻨﺎﺭﺷﺎﻫﺮﺍﻫﯽﺭﺍﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻪﺗﺮﮐﻦﺍﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﻧﻬﻨﮓ ﺑﺎﺷﯽ،ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻣﺎﻫﯽﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎﺵﻭﻟﯽ ﺑﺎﺯﯾﮕﻮﺵ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺎﻫﯽ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ!ﻫﻤﻪﻣﺎﺭﺍﮐﻪﻧﺎﺧﺪﺍﻧﻤﯽﮐﻦﻧﺪ،ﻣﻠﻮﺍﻥ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﮐﺎﺭﯼ ﻫﺴﺖﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻭﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﮐﻤﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻭﺁﻧﭽﻪﻭﻇﯿﻔﻪ ﻣﺎﺳﺖ،ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺮﺱﻧﯿﺴﺖﺍﮔﺮﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯽﺷﺎﻫﺮﺍﻩﺑﺎﺷﯽ،ﮐﻮﺭﻩﺭﺍﻩﺑﺎﺵﺍﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺷﯽ،ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﺎﺵﺑﺎ ﺑﺮﺩﻥ ﻭﺑﺎﺧﺘﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺕ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎﺵ
بی تابی
بي قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه ! بي تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستي و بين من و تو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقي دارد
بال ، وقتي قفس پر زدن چلچله هاست
بي تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است
مثل شهري که به روي گسل زلزله هاست
باز مي پرسمت از مسئله دوري و عشق
و سکوت تو جواب همه مسئله هاست
بي قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه ! بي تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستي و بين من و تو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقي دارد
بال ، وقتي قفس پر زدن چلچله هاست
بي تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است
مثل شهري که به روي گسل زلزله هاست
باز مي پرسمت از مسئله دوري و عشق
و سکوت تو جواب همه مسئله هاست
ﻣﮕﺬﺍﺭ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﺭ ﺩﻟﺖ ﮔﻢ ﺑﺸﻮﺩ ﻣﺠﺬﻭﺏ ﺗﻠﺴﻢ ﺳﯿﺐ ﻭ ﮔﻨﺪﻡ ﺑﺸﻮﺩ ﻣﮕﺬﺍﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﺳﻮﺀ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺑﺸﻮﺩ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻟﯿﻠﯽ ﺳﺮﺥ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﻻﻟﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻟﯿﻠﯽ ﺳﺮﺥ ﺍﺳﺖ ﺷﺮﺡ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺣﯿﻒ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺿﺮﺏ ﺳﯿﻠﯽ ﺳﺮﺥ ﺍﺳﺖ
روزی من خواهم رفت ، و تنها یادگاری كه از من می ماند قطره های اشكم خواهد بو كه بر روی سینه بی روح تو میریختم و میگفتم : باورم كن ... دوستت دارم ...!!!
تنهاییم در همه ساعت ها و لحظه ها ، در انتظار نیمه شبی می ماند كه حرم نگاهت تبخیرم كند ، تو با سكوتت ، تو با غرورت به قلب من تازیانه میزنی
چه بی رحمانه میزنی ، چه بی گناه می خورم
به لحظه های مشترك تنهاییمان برگرد ...!!!
تنهاییم در همه ساعت ها و لحظه ها ، در انتظار نیمه شبی می ماند كه حرم نگاهت تبخیرم كند ، تو با سكوتت ، تو با غرورت به قلب من تازیانه میزنی
چه بی رحمانه میزنی ، چه بی گناه می خورم
به لحظه های مشترك تنهاییمان برگرد ...!!!
ﺑﯽ ﻭﻓﺎﻳﯽ ﺯﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ ﮔﻞ ﺑﺎ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺩ ﭘﺎﻳﻴﺰﻱ ﭘﺮﭘﺮ ﺷﺪ، ﺑﺎﻭﻓﺎﺗﺮﻳﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻲﻭﻓﺎ ﺷﺪ، ﺍﻳﻦ ﭘﺮﭘﺮ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﮔﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻲ ﻭﻓﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ
