English
arya2085 guestbook (2761) Sign guestbook
">http://sl.glitter-graphics.net/pub/706/706287isbesoi4u7.gif" border="0"/> ">http://sl.glitter-graphics.net/pub/706/706287isbesoi4u7.gif" border="0"/> 
ﺭﺳﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﯾّﺎﻡ ﻏﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪﭼﻨﺎﻥ ﻧﻤﺎﻧﺪ،ﭼﻨﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢﻣﺎﻧﺪﻣﻦ ﺍﺭﭼﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﯾﺎﺭ ﺧﺎﮐﺴﺎﺭ ﺷﺪﻡﺭﻗﯿﺐ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﮑﺮ ﻭ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺯ ﻧﻘﺶﻧﯿﮏ ﻭ ﺑﺪ ﺍﺳﺖﭼﻮ ﺑﺮ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﻗﻢﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪﺳﺮﻭﺩ ﻣﺠﻠﺲ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩﮐﻪ ﺟﺎﻡ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﮐﻪ ﺟﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪ!ﻏﻨﯿﻤﺘﯽ ﺷﻤﺮ ﺍﯼ ﺷﻤﻊ!ﻭﺻﻞﭘﺮﻭﺍﻧﻪﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺗﺎ ﺻﺒﺤﺪﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪ...
__nice evening__.jpg)
ﺳﮑﻮﺕ،ﻣﺠﻠﺲﺭﺍﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩ،ﮐﺴﯽ ﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﮔﻔﺖ.ﻫﻤﻪﺍﺯﭘﺎﺳﺦﻫﺎﯼﺍﻣﺎﻡ ﺷﮕﻔﺖﺯﺩﻩﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪﮐﻪ…ﻧﻬﻤﯿﻦﻧﻔﺮﻫﻢ ﻭﺍﺭﺩﻣﺴﺠﺪﺷﺪﻭﺩﺭﻣﯿﺎﻥﺑﻬﺖﻭﺣﯿﺮﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﯾﺎ ﻋﻠﯽ!ﻋﻠﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺛﺮﻭﺕ؟ ﺍﻣﺎﻡﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺗﺒﺴﻤﯽﺑﺮﻟﺐﺩﺍﺷﺖ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ﺯﯾﺮﺍﻣﺎﻝﻭﺛﺮﻭﺕﺍﻧﺴﺎﻥﺭﺍ ﺳﻨﮕﺪﻝﻣﯽﮐﻨﺪ،ﺍﻣﺎﻋﻠﻢﻣﻮﺟﺐﻧﻮﺭﺍﻧﯽ ﺷﺪﻥ ﻗﻠﺐ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﻧﮕﺎﻩﻫﺎﯼﻣﺘﻌﺠﺐﻭﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥﻣﺮﺩﻡﺑﻪﺩﺭ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ،ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﻫﻤﯿﻦ ﻧﻔﺮ ﺭﺍﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ.ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﮐﻮﺩﮐﯽﺩﺭﺩﺳﺘﺶﺑﻮﺩ،ﻭﺍﺭﺩﻣﺴﺠﺪﺷﺪ.ﺍﻭ ﺩﺭﺁﺧﺮﻣﺠﻠﺲﻧﺸﺴﺖﻭﻣﺸﺘﯽﺧﺮﻣﺎﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦﮐﻮﺩﮎﺭﯾﺨﺖﻭﺑﻪﺭﻭﺑﻪﺭﻭﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺖ.ﻣﺮﺩﻡﮐﻪ ﻓﮑﺮﻧﻤﯽﮐﺮﺩﻧﺪﺩﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﭼﯿﺰﯼﺑﭙﺮﺳﺪ،ﺳﺮﻫﺎﯾﺸﺎﻥﺭﺍﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ،ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ: -ﯾﺎ ﺍﺑﺎﺍﻟﺤﺴﻦ!ﻋﻠﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺛﺮﻭﺕ؟ ﻧﮕﺎﻩﻫﺎﯼﻣﺘﻌﺠﺐﻣﺮﺩﻡﺑﻪﻋﻘﺐﺑﺮﮔﺸﺖ.ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﻠﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ: ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ﺯﯾﺮﺍ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺍﻥﺗﮑﺒﺮﺩﺍﺭﻧﺪ،ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎﮐﻪﮔﺎﻩﺍﺩﻋﺎﯼﺧﺪﺍﯾﯽﻣﯽﮐﻨﻨﺪ،ﺍﻣﺎ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﻋﻠﻢ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﻭ ﻣﺘﻮﺍﺿﻊﺍﻧﺪ. ﻓﺮﯾﺎﺩﻫﯿﺎﻫﻮﻭﺷﺎﺩﯼﻭﺗﺤﺴﯿﻦﻣﺮﺩﻡ ﻣﺠﻠﺲﺭﺍﭘﺮﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ.ﺳﺆﺍﻝﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ،ﺁﺭﺍﻡ ﻭﺑﯽﺻﺪﺍﺍﺯﻣﯿﺎﻥﺟﻤﻌﯿﺖﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪﺁﻧﺎﻥﻣﺴﺠﺪﺭﺍﺗﺮﮎ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ،ﺻﺪﺍﯼﺍﻣﺎﻡﺭﺍﺷﻨﯿﺪﻧﺪﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﯾﮏ ﺳﺆﺍﻝ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ،ﺑﻪﻫﺮﮐﺪﺍﻡﭘﺎﺳﺦﻣﺘﻔ.ﺎﻭﺗﯽ ﻣﯽﺩﺍﺩم
ﺟﻤﻌﯿﺖﺯﯾﺎﺩﯼﺩﻭﺭﺣﻀﺮﺕﻋﻠﯽ)ﻉ(ﺣﻠﻘﻪﺯﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻣﺮﺩﯼﻭﺍﺭﺩﻣﺴﺠﺪﺷﺪﻭﺩﺭﻓﺮﺻﺘﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﯾﺎﻋﻠﯽ!ﺳﺆﺍﻟﯽﺩﺍﺭﻡ.ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖﯾﺎﺛﺮﻭﺕ؟ﻋﻠﯽ)ﻉ(ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ﺯﯾﺮﺍﻋﻠﻢﻣﯿﺮﺍﺙﺍﻧﺒﯿﺎﺳﺖﻭﻣﺎﻝﻭﺛﺮﻭﺕﻣﯿﺮﺍﺙﻗﺎﺭﻭﻥﻭﻓﺮﻋﻮﻥﻭﻫﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺷﺪﺍﺩ.ﻣﺮﺩﮐﻪﭘﺎﺳﺦﺳﺆﺍﻝﺧﻮﺩﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩ،ﺳﮑﻮﺕﮐﺮﺩ.ﺩﺭﻫﻤﯿﻦﻫﻨﮕﺎﻡﻣﺮﺩﺩﯾﮕﺮﯼﻭﺍﺭﺩﻣﺴﺠﺪﺷﺪﻭﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﮐﻪﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ:-ﺍﺑﺎﺍﻟﺤﺴﻦ!ﺳﺆﺍﻟﯽ ﺩﺍﺭﻡ،ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﭙﺮﺳﻢ؟ﺍﻣﺎﻡﺩﺭﭘﺎﺳﺦﺁﻥﻣﺮﺩﮔﻔﺖ:ﺑﭙﺮﺱ!ﻣﺮﺩﮐﻪﺁﺧﺮﺟﻤﻌﯿﺖﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩﭘﺮﺳﯿﺪ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺛﺮﻭﺕ؟ﻋﻠﯽﻓﺮﻣﻮﺩ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ﺯﯾﺮﺍﻋﻠﻢﺗﻮﺭﺍﺣﻔﻆﻣﯽﮐﻨﺪ،ﻭﻟﯽﻣﺎﻝﻭﺛﺮﻭﺕﺭﺍﺗﻮﻣﺠﺒﻮﺭﯼ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯽ.ﻧﻔﺮﺩﻭﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺎﺳﺦﺳﺆﺍﻟﺶ ﻗﺎﻧﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ،ﻫﻤﺎﻥﺟﺎﮐﻪﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺸﺴﺖ.ﺩﺭﻫﻤﯿﻦﺣﺎﻝﺳﻮﻣﯿﻦﻧﻔﺮﻭﺍﺭﺩﺷﺪ،ﺍﻭﻧﯿﺰﻫﻤﺎﻥﺳﺆﺍﻝ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ،ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺨﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ﺯﯾﺮﺍﺑﺮﺍﯼﺷﺨﺺﻋﺎﻟﻢﺩﻭﺳﺘﺎﻥﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺍﺳﺖ،ﻭﻟﯽﺑﺮﺍﯼﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ!ﻫﻨﻮﺯﺳﺨﻦﺍﻣﺎﻡﺑﻪﭘﺎﯾﺎﻥﻧﺮﺳﯿﺪﻩﺑﻮﺩﮐﻪﭼﻬﺎﺭﻣﯿﻦﻧﻔﺮﻭﺍﺭﺩﻣﺴﺠﺪﺷﺪ.ﺍﻭﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﮐﻨﺎﺭﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶﻣﯽﻧﺸﺴﺖ،ﻋﺼﺎﯼﺧﻮﺩﺭﺍ ﺟﻠﻮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:-ﯾﺎ ﻋﻠﯽ!ﻋﻠﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺛﺮﻭﺕ؟ﺣﻀﺮﺕﻋﻠﯽ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ﺯﯾﺮﺍﺍﮔﺮﺍﺯﻣﺎﻝﺍﻧﻔﺎﻕﮐﻨﯽﮐﻢﻣﯽﺷﻮﺩ؛ﻭﻟﯽﺍﮔﺮﺍﺯﻋﻠﻢﺍﻧﻔﺎﻕﮐﻨﯽﻭﺁﻥﺭﺍﺑﻪﺩﯾﮕﺮﺍﻥﺑﯿﺎﻣﻮﺯﯼﺑﺮﺁﻥﺍﻓﺰﻭﺩﻩﻣﯽﺷﻮﺩ.ﻧﻮﺑﺖﭘﻨﺠﻤﯿﻦ ﻧﻔﺮﺑﻮﺩ.ﺍﻭﮐﻪ ﻣﺪﺗﯽﻗﺒﻞ ﻭﺍﺭﺩﻣﺴﺠﺪﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﮐﻨﺎﺭ ﺳﺘﻮﻥ ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩ،ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻥ ﺳﺨﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﻤﺎﻥﺳﺆﺍﻝ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ.ﺣﻀﺮﺕﻋﻠﯽﺩﺭﭘﺎﺳﺦﺑﻪﺍﻭﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ﺯﯾﺮﺍﻣﺮﺩﻡﺷﺨﺺﭘﻮﻟﺪﺍﺭﻭﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺭﺍﺑﺨﯿﻞﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ،ﻭﻟﯽﺍﺯﻋﺎﻟﻢﻭﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﯾﺎﺩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.ﺑﺎﻭﺭﻭﺩﺷﺸﻤﯿﻦﻧﻔﺮﺳﺮﻫﺎﺑﻪﻋﻘﺐﺑﺮﮔﺸﺖ،ﻣﺮﺩﻡﺑﺎﺗﻌﺠﺐﺍﻭﺭﺍﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻧﺪ.ﯾﮑﯽﺍﺯﻣﯿﺎﻥﺟﻤﻌﯿﺖﮔﻔﺖ:ﺣﺘﻤﺎًﺍﯾﻦﻫﻢﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪﺑﺪﺍﻧﺪﮐﻪﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖﯾﺎﺛﺮﻭﺕ!ﮐﺴﺎﻧﯽﮐﻪﺻﺪﺍﯾﺶﺭﺍﺷﻨﯿﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪ،ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼﺯﺩﻧﺪ.ﻣﺮﺩ،ﺁﺧﺮﺟﻤﻌﯿﺖﮐﻨﺎﺭﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶﻧﺸﺴﺖﻭﺑﺎﺻﺪﺍﯼﺑﻠﻨﺪﯼﺷﺮﻭﻉﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮐﺮﺩ:ﯾﺎ ﻋﻠﯽ!ﻋﻠﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺛﺮﻭﺕ؟ﺍﻣﺎﻡ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ﺯﯾﺮﺍﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖﻣﺎﻝﺭﺍﺩﺯﺩﺑﺒﺮﺩ،ﺍﻣﺎﺗﺮﺱﻭﻭﺣﺸﺘﯽﺍﺯﺩﺳﺘﺒﺮﺩﺑﻪﻋﻠﻢﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ.ﻣﺮﺩ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ.ﻫﻤﻬﻤﻪﺍﯼﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡﺍﻓﺘﺎﺩ؛ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖﺍﻣﺮﻭﺯ!ﭼﺮﺍﻫﻤﻪﯾﮏﺳﺆﺍﻝﺭﺍﻣﯽﭘﺮﺳﻨﺪ؟ﻧﮕﺎﻩﻣﺘﻌﺠﺐﻣﺮﺩﻡ ﮔﺎﻫﯽﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕﻋﻠﯽ ﻭﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﻩﻭﺍﺭﺩﻫﺎ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ.ﺩﺭﻫﻤﯿﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻫﻔﺘﻤﯿﻦ ﻧﻔﺮ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﭘﯿﺶﺍﺯﺗﻤﺎﻡﺷﺪﻥﺳﺨﻨﺎﻥﺣﻀﺮﺕﻋﻠﯽﻭﺍﺭﺩﻣﺴﺠﺪﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻭﺩﺭﻣﯿﺎﻥﺟﻤﻌﯿﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩ،ﭘﺮﺳﯿﺪ:-ﯾﺎ ﺍﺑﺎﺍﻟﺤﺴﻦ!ﻋﻠﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺛﺮﻭﺕ؟ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ؛ ﺯﯾﺮﺍﻣﺎﻝﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭﺯﻣﺎﻥ ﮐﻬﻨﻪﻣﯽﺷﻮﺩ،ﺍﻣﺎﻋﻠﻢﻫﺮﭼﻪﺯﻣﺎﻥﺑﺮﺁﻥﺑﮕﺬﺭﺩ،ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.ﺩﺭﻫﻤﯿﻦﻫﻨﮕﺎﻡﻫﺸﺘﻤﯿﻦﻧﻔﺮﻭﺍﺭﺩﺷﺪﻭﺳﺆﺍﻝﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶﺭﺍﭘﺮﺳﯿﺪﮐﻪﺍﻣﺎﻡﺩﺭﭘﺎﺳﺨﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩ:ﻋﻠﻢﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻓﻘﻂﻫﻨﮕﺎﻡﻣﺮﮒﺑﺎﺻﺎﺣﺒﺶﻣﯽﻣﺎﻧﺪ،ﻭﻟﯽﻋﻠﻢ،ﻫﻢﺩﺭﺍﯾﻦﺩﻧﯿﺎﻭﻫﻢﭘﺲﺍﺯﻣﺮﮒﻫﻤﺮﺍﻩﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ.ﺳﮑﻮﺕ،ﻣﺠﻠﺲﺭﺍﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘ
sag ol,arya.sadece son vaxtlar ozumu pis hiss edirdim,amma indi yaxsiyam.sen necesen?
تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب
بدین سان خواب ها را با تو زیبا می کنم هر شب
تبی این کاه را چون کوه سنگین می کند آنگاه
چه آتش ها که در این کوه برپا می کنم هر شب
بدین سان خواب ها را با تو زیبا می کنم هر شب
تبی این کاه را چون کوه سنگین می کند آنگاه
چه آتش ها که در این کوه برپا می کنم هر شب
mimo
">http://center.jeddahbikers.com/uploads/jb13185015881.gif" border="0"/>
ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﻫﻢ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﻱ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺳﺮﺍﻳﻲ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﺒﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻲ ﻭ ﻫﻤﺮﻩ ﺩﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﺩﺭ ﺷﺎﺩﻱ ﻭ ﻏﻤﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺁﻳﺪ ﻓﺮﺍﻍ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﻳﺎﺩ ﺩﻝ ﺗﻨﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﺁﻩ ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺭﻓﺘﻢ ﻭﻟﻲ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﻌﺮ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻱ ﭘﺎﻱ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻱ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻭ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﻳﻠﺪﺍﻱ ﻣﻦ
همیشه از تو نوشتن برای من سخت است
که حس و حال صمیمانه داشتن سخت است
چگونه از تو بگویم برای این همه کور؟!
چقدر این همه دیدن برای من سخت است
خرابه ی دل من را کسی نخواهد ساخت
که بر خرابه ی دل خانه ساختن سخت است
به هیچ قانعم از مهر دوستان هرچند
به هیچ این همه سرمایه باختن سخت است
نقابدار خودی را چگونه بشناسم
در این زمانه که خود را شناختن سخت است
قبول کن دل بیچاره ام ، که می گوید
که پشت پا به زمین و زمان زدن سخت است
برای پیچک احساس بی خزان سهیل
همیشه گشتن و هرگز نیافتن سخت است
عزیز من« همه جا آسمان همین رنگ است»
بیا اگر چه برای تو آمدن سخت است
که حس و حال صمیمانه داشتن سخت است
چگونه از تو بگویم برای این همه کور؟!
چقدر این همه دیدن برای من سخت است
خرابه ی دل من را کسی نخواهد ساخت
که بر خرابه ی دل خانه ساختن سخت است
به هیچ قانعم از مهر دوستان هرچند
به هیچ این همه سرمایه باختن سخت است
نقابدار خودی را چگونه بشناسم
در این زمانه که خود را شناختن سخت است
قبول کن دل بیچاره ام ، که می گوید
که پشت پا به زمین و زمان زدن سخت است
برای پیچک احساس بی خزان سهیل
همیشه گشتن و هرگز نیافتن سخت است
عزیز من« همه جا آسمان همین رنگ است»
بیا اگر چه برای تو آمدن سخت است
mimo
ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺗﺎﭼﺸﻢ ﯾﺎﺭﯼ ﻣﯿﻜﻨﺪﺩﺭﯾﺎﺳﺖ&ﭼﺮﺍﻍ ﺳﺎﺣﻞ ﺁﺳﻮﺩﮔﯿﻬﺎ ﺩﺭﺍﻓﻖﭘﯿﺪﺍﺳﺖ&ﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﺩﻝ ﻛﻪ ﺑﺮﺩﺭﯾﺎ ﺯﻧﻢ ﻧﯿﺴﺖ&ﺯﭘﺎﺍﯾﻦ ﺑﻨﺪﺧﻮﻧﯿﻦ ﺑﺮﻛﻨﻢ ﻧﯿﺴت
