English
arya2085 guestbook (2761) Sign guestbook
ﺳﻼﻣﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ،ﺳﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﻛﺴﯽ ﺳﺮﺑﺮﻧﯿﺎﺭﺩ ﻛﺮﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻦ ﻭﺩﯾﺪﺍﺭﯾﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ. ﻧﮕﻪ ﺟﺰ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ، ﻛﻪ ﺭﻩ ﺗﺎﺭﯾﻚ ﻭﻟﻐﺰﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ﻭﮔﺮ ﺩﺳﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﺳﻮﯼ ﻛﺲ ﯾﺎﺯﯼ، ﺑﻪ ﺍﻛﺮﺍﻩ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﻐﻞ ﺑﯿﺮﻭﻥ؛ ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ﻧﻔﺲ ﻛﺰﮔﺮﻣﮕﺎﻩ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺑﺮﻭﻥ،ﺍﺑﺮﯼ ﺷﻮﺩ ﺗﺎﺭﯾﻚ. ﭼﻮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﯾﺴﺘﺪ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ. ﻧﻔﯽ ﻛﺎﯾﻨﺴﺖ،ﭘﺲ ﺩﯾﮕﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﭼﺸﻢ ﺯ ﭼﺸﻢ ﺩ.ﺳﺘﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﯾﺎ ﻧﺰﺩﯾﻚ؟ ﻣﺴﯿﺤﺎﯼ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻣﻦ ﺍﯼ ﭘﯿﺮ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﭼﺮﻛﯿﻦ! ﻫﻮﺍ ﺑﺲ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻪ ﺳﺮﺩ ﺍﺳﺖ....ﺁﯼ..... ﺩﻣﺖ ﮔﺮﻡ ﻭﺳﺮﺕ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺩ! ﺳﻼﻣﻢ ﺭﺍ ﺗﻮ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﯼ،ﺩﺭ ﺑﮕﺸﺎﯼ! ﻣﻨﻢ ﻣﻦ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﺷﺒﺖ،ﻟﻮﻟﯽ ﻭَﺵ ﻣﻐﻤﻮﻡ. ﻣﻨﻢ ﻣﻦ ﺳﻨﮓ ﺗﯿﭙﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﯼ ﺭﻧﺠﻮﺭ. ﻣﻨﻢ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﭘﺴﺖ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ،ﻧﻐﻤﻪ ﻧﺎﺟﻮﺭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻣﻢ،ﻧﻪ ﺍﺯﺯﻧﮕﻢ،ﻫﻤﺎﻥ ﺑﯽ ﺭﻧﮓ ﺑﯽ ﺭﻧﮕﻢ. ﺑﯿﺎ ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺩﺭ،ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ. ﺣﺮﯾﻔﺎ!ﻣﯿﺰﺑﺎﻧﺎ!ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻭﻣﺎﻫﺖ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﺝ ﻣﯿﻠﺮﺯﺩ. ﺗﮕﺮﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ،ﻣﺮﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮔﺮ ﺷﻨﯿﺪﯼ،ﺻﺤﺒﺖ ﺳﺮﻣﺎ ﻭﺩﻧﺪﺍﻥ ﺳﺖ. ﻣﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﺁﻣﺪﺳﺘﻢ ﻭﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ. ﺣﺴﺎﺑﺖ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﺟﺎﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ. ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﻛﻪ ﺑﯿﮕﻪ ﺷﺪ،ﺳﺤﺮﺷﺪ، ﺑﺎﻣﺪﺍﺩﺁﻣﺪ؟ ﻓﺮﯾﺒﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ،ﺑﺮﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺧﯽ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺳﺤﺮﮔﻪ ﻧﯿﺴﺖ. ﺣﺮﯾﻔﺎ!ﮔﻮﺵ ﺳﺮﻣﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ، ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﺳﯿﻠﯽ ﺳﺮﺩ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﺖ. ﻭﻗﻨﺪﯾﻞ ﺳﭙﻬﺮ ﺗﻨﮓ ﻣﯿﺪﺍﻥ،ﻣﺮﺩﻩ ﯾﺎ ﺯﻧﺪﻩ، ﺑﻪ ﺗﺎﺑﻮﺕِ ﺳﺘﺒﺮﻇﻠﻤﺖ ﻧﻪ ﺗﻮﯼ ﻣﺮﮒ ﺍﻧﺪﻭﺩ، ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺳﺖ. ﺣﺮﯾﻔﺎ!ﺭﻭﭼﺮﺍﻍ ﺑﺎﺩﻩ ﺭﺍﺑﻔﺮﻭﺯ،ﺷﺐ ﺑﺎ ﺭﻭﺯ ﯾﻜﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺳﻼﻣﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ. ﻫﻮﺍ ﺩﻟﮕﯿﺮ،ﺩﺭﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ،ﺳﺮﻫﺎ ﺩﺭﮔﺮﯾﺒﺎﻥ، ﺩﺳﺘﻬﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ؛ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺍﺑﺮ،ﺩﻟﻬﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﻭﻏﻤﮕﯿﻦ، ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﺳﻜﻠﺘﻬﺎﯼ ﺑﻠﻮﺭ ﺁﺟﯿﻦ، ﺯﻣﯿﻦ ﺩﻟﻤﺮﺩﻩ،ﺳﻘﻒ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﻏﺒﺎﺭ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻣﻬﺮ ﻭﻣﺎﻩ، ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﺖ. "ﻣﻬﺪﯼ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﺛﺎﻟﺚ"
ﺳﻼﻣﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ،ﺳﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﻛﺴﯽ ﺳﺮﺑﺮﻧﯿﺎﺭﺩ ﻛﺮﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻦ ﻭﺩﯾﺪﺍﺭﯾﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ. ﻧﮕﻪ ﺟﺰ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ، ﻛﻪ ﺭﻩ ﺗﺎﺭﯾﻚ ﻭﻟﻐﺰﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ﻭﮔﺮ ﺩﺳﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﺳﻮﯼ ﻛﺲ ﯾﺎﺯﯼ، ﺑﻪ ﺍﻛﺮﺍﻩ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﻐﻞ ﺑﯿﺮﻭﻥ؛ ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ﻧﻔﺲ ﻛﺰﮔﺮﻣﮕﺎﻩ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺑﺮﻭﻥ،ﺍﺑﺮﯼ ﺷﻮﺩ ﺗﺎﺭﯾﻚ. ﭼﻮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﯾﺴﺘﺪ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ. ﻧﻔﯽ ﻛﺎﯾﻨﺴﺖ،ﭘﺲ ﺩﯾﮕﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﭼﺸﻢ ﺯ ﭼﺸﻢ ﺩ.ﺳﺘﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﯾﺎ ﻧﺰﺩﯾﻚ؟ ﻣﺴﯿﺤﺎﯼ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻣﻦ ﺍﯼ ﭘﯿﺮ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﭼﺮﻛﯿﻦ! ﻫﻮﺍ ﺑﺲ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻪ ﺳﺮﺩ ﺍﺳﺖ....ﺁﯼ..... ﺩﻣﺖ ﮔﺮﻡ ﻭﺳﺮﺕ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺩ! ﺳﻼﻣﻢ ﺭﺍ ﺗﻮ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﯼ،ﺩﺭ ﺑﮕﺸﺎﯼ! ﻣﻨﻢ ﻣﻦ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﺷﺒﺖ،ﻟﻮﻟﯽ ﻭَﺵ ﻣﻐﻤﻮﻡ. ﻣﻨﻢ ﻣﻦ ﺳﻨﮓ ﺗﯿﭙﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﯼ ﺭﻧﺠﻮﺭ. ﻣﻨﻢ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﭘﺴﺖ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ،ﻧﻐﻤﻪ ﻧﺎﺟﻮﺭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻣﻢ،ﻧﻪ ﺍﺯﺯﻧﮕﻢ،ﻫﻤﺎﻥ ﺑﯽ ﺭﻧﮓ ﺑﯽ ﺭﻧﮕﻢ. ﺑﯿﺎ ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺩﺭ،ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ. ﺣﺮﯾﻔﺎ!ﻣﯿﺰﺑﺎﻧﺎ!ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻭﻣﺎﻫﺖ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﺝ ﻣﯿﻠﺮﺯﺩ. ﺗﮕﺮﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ،ﻣﺮﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮔﺮ ﺷﻨﯿﺪﯼ،ﺻﺤﺒﺖ ﺳﺮﻣﺎ ﻭﺩﻧﺪﺍﻥ ﺳﺖ. ﻣﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﺁﻣﺪﺳﺘﻢ ﻭﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ. ﺣﺴﺎﺑﺖ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﺟﺎﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ. ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﻛﻪ ﺑﯿﮕﻪ ﺷﺪ،ﺳﺤﺮﺷﺪ، ﺑﺎﻣﺪﺍﺩﺁﻣﺪ؟ ﻓﺮﯾﺒﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ،ﺑﺮﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺧﯽ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺳﺤﺮﮔﻪ ﻧﯿﺴﺖ. ﺣﺮﯾﻔﺎ!ﮔﻮﺵ ﺳﺮﻣﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ، ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﺳﯿﻠﯽ ﺳﺮﺩ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﺖ. ﻭﻗﻨﺪﯾﻞ ﺳﭙﻬﺮ ﺗﻨﮓ ﻣﯿﺪﺍﻥ،ﻣﺮﺩﻩ ﯾﺎ ﺯﻧﺪﻩ، ﺑﻪ ﺗﺎﺑﻮﺕِ ﺳﺘﺒﺮﻇﻠﻤﺖ ﻧﻪ ﺗﻮﯼ ﻣﺮﮒ ﺍﻧﺪﻭﺩ، ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺳﺖ. ﺣﺮﯾﻔﺎ!ﺭﻭﭼﺮﺍﻍ ﺑﺎﺩﻩ ﺭﺍﺑﻔﺮﻭﺯ،ﺷﺐ ﺑﺎ ﺭﻭﺯ ﯾﻜﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺳﻼﻣﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ. ﻫﻮﺍ ﺩﻟﮕﯿﺮ،ﺩﺭﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ،ﺳﺮﻫﺎ ﺩﺭﮔﺮﯾﺒﺎﻥ، ﺩﺳﺘﻬﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ؛ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺍﺑﺮ،ﺩﻟﻬﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﻭﻏﻤﮕﯿﻦ، ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﺳﻜﻠﺘﻬﺎﯼ ﺑﻠﻮﺭ ﺁﺟﯿﻦ، ﺯﻣﯿﻦ ﺩﻟﻤﺮﺩﻩ،ﺳﻘﻒ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﻏﺒﺎﺭ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻣﻬﺮ ﻭﻣﺎﻩ، ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﺖ. "ﻣﻬﺪﯼ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﺛﺎﻟﺚ"
">http://center.jeddahbikers.com/uploads/jb13158114961.gif" border="0"/>
Hi,
my name is Grace i am 24yrs old nice looking young girl i came across your profile toady so i be come intersted to know more about you,if you dont mind i will like you to write me back at my private e mail address at (grace19862012@yahoo.com)so that we can know each other better
have a nice day, your new friend,
Miss Grace
my email address (grace19862012@yahoo.com)
my name is Grace i am 24yrs old nice looking young girl i came across your profile toady so i be come intersted to know more about you,if you dont mind i will like you to write me back at my private e mail address at (grace19862012@yahoo.com)so that we can know each other better
have a nice day, your new friend,
Miss Grace
my email address (grace19862012@yahoo.com)
ﻭ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭﺱ ﻫﺎﯼ ﺷﮕﻔﺖﻣﻦ!ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﮐﯿﻨﻪ ﺗﻮ ﺯ ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻝﻋﻄﺸﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﯿﺪﻥ ﺟﺮﺋﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯﭼﺸﻤﻪ ﯼ ﺟﺎﻭﯾﺪ ﺩﺭﻭﻥ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﺠﺎﯾﺒﺖ،ﺩﺭﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﺭﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺘﯽ،ﻣﺮﺍﺑﯿﺘﺎﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ–ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﯾﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﺮﻫﻮﻝ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ،ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﯽﻋﺸﻘﯽ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻭﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻧﯿﺰﻫﺴﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺳﺖ،ﻭ ﺁﻥﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯼ»ﺍﺭﺍﺩﺕ«ﺍﺳﺖ،ﻭﺁﻥﺑﯿﺘﺎﺑﯽ ﭘﺮ ﻧﯿﺎﺯ ﻭ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﺩﻭ ﺭﻭﺡ ﺧﻮﯾﺸﺎﻭﻧﺪﺍﺳﺖ،ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺩﻭ ﺭﻭﺡ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺩﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﭘﺮﻫﺮﺍﺱ ﺅ ﺧﻔﻘﺎﻥ ﺁﻭﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ،ﮐﻪﻋﺎﻟﻤﯿﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﻭﻃﻨﺎﻥ ﻫﻤﻨﺪﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﻫﻤﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﺧﻮﯾﺸﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﻣﯿﻦ،ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﯾﺶ ﻭ ﺩﺭﺳﺎﯾﻪ ﺯﻣﺎﻥ،ﭘﺪﺭ ﺧﻮﯾﺶ،ﮐﻪ ﺯﺍﺩﮔﺎﻥ ﺯﻣﯿﻦ ﻭﺯﻣﺎﻧﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺧﺎﮎ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻋﻨﺼﺮ ﺁﺏ ﻭ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺁﺗﺶ ﻭﺁﺭﺍﻣﻨﺪ ﻭﺷﺎﺩﻧﺪ،ﺳﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺳﯿﺮﺍﺑﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺍﻧﺪﻭﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ،ﮐﻪ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺩﻻﻻﻥ ﭼﺴﺖ ﻭ ﭼﺎﺑﮏﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﭘﺎﺩﻭ ﻫﺎﯼ ﻭﺭﺍﺝ ﻭ ﺳﺒﮏ ﻣﻐﺰﯼ ﮐﻪﻣﯿﺎﻥ ﺣﻔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﮓ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻭ ﺑﻮﻧﺎﮎﺩﻫﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺟﻮﯼ ﻫﺎﯼ ﻟﺠﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻟﺰﺝ ﻭﭘﺮ ﭘﯿﭻ ﻭ ﺧﻢ ﮔﻮﺵ ﻫﺎ،ﻣﯿﺂﯾﻨﺪ ﻭ ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ ﻭ ﻭﭼﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ؟ ﻭ ﺗﻮ ﺁﻣﻮﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﻭﺭﻭﺡ ﺧﻮﯾﺸﺎﻭﻧﺪ ﺭﺍ،ﺩﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﺍﯾﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭﺯﻣﯿﻦ ﺑﯿﺪﺭﺩ،ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﺑﯿﺘﺎﺏﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺳﺖ،ﻭﻣﻦ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺧﻮﯾﺸﺎﻭﻧﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻦ!ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﯿﻤﺎﯾﺖ ﻫﺮﺍﺱ ﻏﺮﺑﺖ ﭘﯿﺪﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﺍﺭﺗﻌﺎﺵ ﭘﺮ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺳﺨﻨﺖ ﺷﻮﻕ ﻓﺮﺍﺭﭘﺪﯾﺪﺍﺭ!ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺗﺒﻌﯿﺪﯼ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﻭﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﯿﻐﻪ ﯼ ﻣﺮﻣﻮﺯ ﻭ ﻧﺎ ﭘﯿﺪﺍﯼ ﻧﮕﺎﻩﺗﻮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﻏﻮﻏﺎ ﯾﺖ،ﺁﻥ ﻣﻦﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻋﻤﻖ ﺧﻮﯾﺸﺘﻨﻢ ﺭﺍ ﺧﺒﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺶ ﻗﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﻣﯽﺳﺮﻭﺩ،ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﯿﺰ»ﺍﯼ ﺩﺭ ﻭﻃﻦﺧﻮﯾﺶ ﻏﺮﯾﺐ، «ﻫﻤﻮﻃﻦ ﻣﻨﯽ ﻭ ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺩﯾﮕﺮﯾﻢ ﻭ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﻭﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ،ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪﻋﺪﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﺳﻘﻒ ﺳﺎﺩﻩ ﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﻧﻘﺶ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ،ﭼﻬﺮﻩ ﯼ ﺁﺷﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﻧﺒﻮﻩ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺑﯽ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏﺧﻼﯾﻖ،ﺑﺎﺯ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﻭ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺗﻮ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻮﯼﺧﻮﺵ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻣﺸﺎﻡ»ﺑﻮﺩﻧﻢ«ﺭﺍ ﭘﺮﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﻮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽﺟﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﻮﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺩﺭ»ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦﻏﺮﺑﺖ«ﺁﺳﻮﺩﻡ ﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﺋﯿﻢ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺻﺨﺮﻩ ﯼﺑﯿﺮﺣﻢ ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻦ»ﺯﯾﺴﺘﻦ– «ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ،ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭﺗﻮ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﻘﻒ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﺑﯿﺪﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﺳﺮﻡ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ،ﻧﯿﺮﻭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﻡ ﺯﺩﻥ ﺭﺍﻭ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﻭ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺭﺍ ﻭ ﻏﺮﺑﺖ ﺭﺍ ﻭﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺩﺭ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺭﺍ ﻭ ﺳﮑﻮﺕﺭﻧﺞ ﺁﻭﺭ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﻪ ﯼ ﻫﯿﺎﻫﻮ ﺭﺍ ﻭ ﺑﯿﮑﺴﯽﻫﺮﺍﺱ ﺁﻭﺭ ﺩﺭ ﺍﺯ
">http://center.jeddahbikers.com/uploads/jb13157269691.gif" border="0"/> 
به هر کس دل سبردم بی وفا شد نمک خوردو نمکدان زیر پا شد
به قلبم خون فتادو خنجر انداخت از ان وقتی که این دل مبتلا شد
به من گفتا برو گم شو ز پیشم از این گفتار قلبم بینوا شد
به او گفتم چه دیدی نازنینم ز من اینگونه قلبت بی صفا شد
بگفتا هیچ اما بار دیگر
نگاهم با نگاهی اشنا شد
به او گفتم چه دیدی از نگاهش که حرمت نگاهم زیر پا شد
بگفتا هیچ اما پول و ثروت به همراه نگاهش مال ماشد
ز گفتارش چو خونین گشت قلبم زمان از اه من بی سر صدا شد
به روی گونه هایم اشک لغزید تمام اسمان پر ماجرا شد
به اشکم خنده امد بر لبانش بگفتا ای دنی دل بی وفا شد
به قلبم خون فتادو خنجر انداخت از ان وقتی که این دل مبتلا شد
به من گفتا برو گم شو ز پیشم از این گفتار قلبم بینوا شد
به او گفتم چه دیدی نازنینم ز من اینگونه قلبت بی صفا شد
بگفتا هیچ اما بار دیگر
نگاهم با نگاهی اشنا شد
به او گفتم چه دیدی از نگاهش که حرمت نگاهم زیر پا شد
بگفتا هیچ اما پول و ثروت به همراه نگاهش مال ماشد
ز گفتارش چو خونین گشت قلبم زمان از اه من بی سر صدا شد
به روی گونه هایم اشک لغزید تمام اسمان پر ماجرا شد
به اشکم خنده امد بر لبانش بگفتا ای دنی دل بی وفا شد
هرچه کردم نشوم از تو جدا بدتر شد
از دل ما نرود مهر و وفا بدتر شد
مثلا خواستم این بار که موقر باشم
و به جای تو بگویم که شما بدتر شد
آسمان وقت قرار من و تو ابری بود
تازه با رفتن تو وضع هوا بدتر شد
چاره دارو و دوا نیست که حال بد من
بی تو با خوردن دارو و دوا بدتر شد
روی فرش دل من جوهری از عشق تو ریخت
آمدم پاک کنم عشق تو را بدتر شد
از دل ما نرود مهر و وفا بدتر شد
مثلا خواستم این بار که موقر باشم
و به جای تو بگویم که شما بدتر شد
آسمان وقت قرار من و تو ابری بود
تازه با رفتن تو وضع هوا بدتر شد
چاره دارو و دوا نیست که حال بد من
بی تو با خوردن دارو و دوا بدتر شد
روی فرش دل من جوهری از عشق تو ریخت
آمدم پاک کنم عشق تو را بدتر شد
нαρρу ѕυη∂αу 
Sakura
ﺩﺧﺘﺮ ﻛﻮﭼﻜﯽ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ.ﺑﺎ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﻫﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﻫﻮﺍ ﺯﯾﺎﺩ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺍﺑﺮﯼ ﺑﻮﺩ،ﺩﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝِ ﻫﻤﯿﺸﻪ،ﭘﯿﺎﺩﻩﺑﺴﻮﯼ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﻛﻪ ﺷﺪ،ﻫﻮﺍ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻭﺧﺎﻣﺖﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻭ ﺭﻋﺪ ﻭ ﺑﺮﻕ ﺷﺪﯾﺪﯼﺩﺭﮔﺮﻓﺖ.ﻣﺎﺩﺭ ﻛﻮﺩﻙ ﻛﻪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺒﺎﺩﺍﺩﺧﺘﺮﺵ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺑﺘﺮﺳﺪﯾﺎ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﺭﻋﺪ ﻭ ﺑﺮﻕ ﺑﻼﯾﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺩﺧﺘﺮﺵﺑﺮﻭﺩ.....ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﺭﻋﺪ ﻭ ﺩﯾﺪﻥ ﺑﺮﻗﯽ ﻛﻪﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻨﺠﺮﯼ ﺩﺭﯾﺪ،ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑﻣﺪﺭﺳﻪ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮﺩ.ﺍﻭﺍﺳﻂ ﺭﺍﻩ،ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺵﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺭﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮﺩ،ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﺮﻗﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﻣﯿﺸﺪ،ﺍﻭ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ،ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﻛﺮﺩ ﻭﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﺩﻭ ﺍﯾﻦ ﻛﺎﺭ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺩﻓﻌﻪ ﺭﻋﺪ ﻭ ﺑﺮﻕ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻣﯽﺷﺪ.ﺯﻣﺎﻧﯿﻜﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭ ﺩﺧﺘﺮﻙﺭﺳﺎﻧﺪ،ﺷﯿﺸﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻛﺸﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﭘﺮﺳﯿﺪ":ﭼﻜﺎﺭ ﻣﯽ ﻛﻨﯽ؟ﭼﺮﺍ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺑﯿﻦ ﺭﺍﻩﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﯽ؟"ﺩﺧﺘﺮﻙ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ"،ﻣﻦ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﻛﻨﻢﺻﻮﺭﺗﻢ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻨﻈﺮ ﺑﯿﺎﯾﺪ،ﭼﻮﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺍﺭﺩﻣﺮﺗﺐ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻋﻜﺲ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ".ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺣﺎﻣﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﻭﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﻭﯾﺎﺭﻭﯾﯽ ﺑﺎ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽﻛﻨﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ.ﺩﺭ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻜﻨﯿﺪ.
Have a Cupcake Weekend
eat less
and
take care my friend
">http://dl7.glitter-graphics.net/pub/484/484417ystgjccs1z.gif" border="0"/>Sakura 
