ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎﻳﺪﻛﺮﺩ،ﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﻚ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﻚ ﺩﻝ ﺗﻨﮓ،ﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﺪﺭﻭﻳﻴﺪﺩﺭﭘﺲ ﯾﮏ ﺑﺎﺭﺍﻥ.ﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﺪﺧﻨﺪﻳﺪﺩﺭﻏﻤﻲ ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎﻥ
salam agha arya mamnun ke b yadam budin
روزی مجنون از روی سجاده ی شخصی عبور کرد، مرد نماز را شکست و گفت: مردک در حال راز و نیاز با خدا بودم تو چگونه این رشته را بریدی؟ مجنون لبخندی زد و گفت: عاشق بنده ای هستم و تو را ندیدم،تو عاشق خدایی و مرا دیده ای !!......
عمریست که به راه غمت رو نهاده ایم.. روی و ریای خلق به یک سو نهاده ایم .. هم جان بدان دونرگس جاده سپرده ایم.. هم دل برآن دو سنبل هندو نهاده ایم .. طاق و رواق مدرسه و قال قیل علم.. در راه جام و ساقی مه رو نهاده ایم.. ماملک عافیت نه به لشکر گرفته ایم.. ماتخت سلطنت نه به بازو نهاده ایم.. درگوشه امید چو نظارگان ماه .. چشم طلب برآن خم ابرو نهاده ایم... تاسحرچشم یارچه بازی کند که باز..بنیاد برکرشمه جادو نهاده ایم.. بی ناز نرگسش سرسودایی از ملال.. همچون بنفشه بر سر زانو نهاده ایم.. گفتی که حافظ دل سرگشته عمریست که به راه غمت رو نهاده ایم.. روی و ریای خلق به یک سو نهاده ایم .. هم جان بدان دونرگس جاده سپرده ایم.. هم دل برآن دو سنبل هندو نهاده ایم .. طاق و رواق مدرسه و قال قیل علم.. در راه جام و ساقی مه رو نهاده ایم.. ماملک عافیت نه به لشکر گرفته ایم.. ماتخت سلطنت نه به بازو نهاده ایم.. درگوشه امید چو نظارگان ماه .. چشم طلب برآن خم ابرو نهاده ایم... تاسحرچشم یارچه بازی کند که باز..بنیاد برکرشمه جادو نهاده ایم.. بی ناز نرگسش سرسودایی از ملال.. همچون بنفشه بر سر زانو نهاده ایم.. گفتی که حافظ دل سرگشته ات کجاست.. درحلقه های آن خم گیسو نهاده ایم .ات کجاست.. درحلقه های آن خم گیسو نهاده ایم .
ای پاکترین حس خدا:خسته و غریبیم،درکوچه های بیکسی وسرگردانیم در واپسی ها، نیازمان تویی و بس.دیرگاهیست که درسپیــده دم پاییــزی،درجــاده هــای مه گرفتــه، برفراز کوهی ازعشق،ازغم فراق تـو نــاله ها سرداده و از دوریت چــون ابــربهــاریگریسته ایم