ﺩﻝ ﻣﻦ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﮐﻔﺶ ﻓﺮﺩﺍﺭﻭ ﻭﺭ ﮐﺸﯿﺪ ﺁﺳﺘﯿﻦ ﻫﻤﺖ ﻭ ﺑﺎﻻ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﭽﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺗﻨﮓ ﻏﺮﻭﺏ ﺳﻨﮓ ﺗﻮﯼ ﺷﯿﺸﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺯﺩﻭ ﺭﻓﺖ ﺣﯿﻮﻭﻧﯽ ﺗﺎﺯﮔﯽ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺵ ﻫﻮﺍﯼ ﺣﻮّﺍ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺩﻓﺘﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺗﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ*** ... ﺩﻝ ﻣﻦ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺯﻧﺪﻩ ﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺍﺵ ﮐﻬﻨﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺗﻮ ﻣﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺟﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﻟﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺧﺮﺵ ﺗﻮﯼ ﻏﺒﺎﺭﺍ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﻠﯿﺪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﺧﻮﺩﺷﻢ ﻗﻔﻠﯽ ﺭﻭ ﻗﻔﻠﻬﺎ ﺯﺩﻭ ﺭﻓﺖ
ای خرم از فروغ رخت لاله زارعمر.. بارآ که ریخت بی گل رویت بهارعمر.. ازدیده گر سرشک چو باران چکدرواست.. کاندرغمت چوبرق بشد روزگار عمر.. این یک دو دم که مهلت دیدارممکن است.. دریاب کار ما که نهپیداست کارعمر.. تاکی می صبوح و شکر خواب بامداد.. هشیار گرد هان که گذشت اختیارعمر... دی درگذاربودونظر سوی مانکرد.. بیچاره دل که هیچ ندید از گذارعمر.. . اندیشه از محیط فنانیست هرکه را . برنقطهدهان توباشد مدار عمر.. بی عمر زنده ام من و این بس عجب مدار.. رورفراق راکه نهد درشمار عمر..
دلم گرفته خدا راتو دلگشایی کن/من آمدم به امیدت تو هم خدایی کن/به بوی دلکش زلفت که این گره بگشای/دل گرفته ی ما بین ودلگشایی کن/دلی چو آینه دارم نهاده برسر دست/ببین به گوشه ی چشمی و خودنمایی کن
*****************ﯾﮏ ﻓﮑﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻣﺸﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻏﺼﻪ ﭘﺮﭘﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﮔﻠﺪﺍﻥ ﺯﺭﺩ ﯾﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﻌﻄﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﯾﮏ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖﻧﺎﭼﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢﯾﮏ ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﻦﯾﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺭﺟﻌﺘﺖ ﻣﻦ ﻧﺎﺯ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢﯾﮏ ﺷﺐ ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﺮﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺯ ﺩﺳﺘﺖ ﺧﺴﺘﻪﺍﻡﺁﻥ ﺷﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻠﻮﺗﺖ ﯾﮏ ﻓﮑﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﺻﺤﻦ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺍﺷﺘﯿﺎﻗﻢ ﺑﺎﺯ ﮐﻦﻣﻦ ﻫﻢ ﺿﺮﯾﺢ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻏﺮﻕ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﺷﻌﺮﯾﺴﺖ ﺑﺎﻍ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻏﺮﻕ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺍﺯ ﺑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﮑﺴﺘﯽ ﻋﻬﺪ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﻏﺮﻭﺭ ﺗﺮﺩ ﻣﻦﺍﻣﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻏﻤﺖ ﺳﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﺯﯾﺒﺎ ﺧﺪﺍ ﭘﺸﺖ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺖﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻭ ﺩﻋﺎ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ