กูถามมึงคำเดียวเลย
ถามหัวใจของมึงด้วยถามความรู้สึกของมึงดิ
ที่คุยกันมาตั้งนาน2นาน
มึงรักหน้าอย่างกูไหม

ทำให้กูโมโหตลอดเลย

จำไว้คนอย่างเราเจ็บไม่เป็น
ไปก็ไป

กูบอกรักมืง มืงก็ทำเป็นบ่นโน้นบนนี้ รักหรือไม่รักก็บอกมาสิวะ

จะไปก็ไปเลย
อย่าหายใจทิ้งแล้วไม่ต้องกลัวเราเสียใจหรอก
คนอย่างเราไม่รู้สึกอะไรอยู่แล้ว

ขอโทดน

เธอคงหมดอารมณ์กับเราแล้วละ

ไม่อยากให้เราพูดก็บอกดีๆก็ได้
ถ้าไม่อยากให้พูดก็ไม่พูดก็ได้

ถ้าเธอเปลี่ยนไปเมื่อไหร่
เราคงไม่อยู่หรอกเบอร์นี้ก็คงทิ้ง

เธอก็ไปหาผู้ชายถ่ายรูปเยอะๆดิ
เราไม่กล้าถ่ายจะอยู่ทำไม

แค่ถ่ายรูปก็ทำใจเหรอ

ต่อไปนี้ไม่ต้องพูดที่รักก็ได้นะ
มันคงหมดอารมณ์แล้ว

ผู้ชายเค้าก็ถ่ายรูปเยอะนะ ทำใจอีกนานไหม

ถ้าเธออยากให้เราผอมมันก็คงยาก
ถ้าเธออยากให้เราอ้วนมันก็แล้วใหญ่
เราเป็นที่ตัวของเราเป็นแบบนี้

อะไรของเธออีก

จะให้ถ่ายเยอะๆเหรอ
อืมให้เราทำใจได้ก่อนแล้วกัน
อยู่ๆจะลุกขึ้นมาถ่ายรูปก็ต้องทำใจก่อน
ไม่ใช่ผู้หญิงนิจะได้ทั้งวันทั้งคืนท่าไหนก็ได้

เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอนิ

รูปร่างเราก็เป็นแบบนี้แหละ
คงอ้วนมั้งคงผอมมั้งคงพอดีมั้ง
รักไม่รักก็แล้วไป

เธอก็ถ่ายรูปเยอะๆดิ ที่เธอยังพูดให้เราเลยนะ

เราก็เป็นแบบนี้แหละนะ
รักไม่รักก็แล้วไป
ไม่ถือโทษโกรธหรอก