English
yektayetanha guestbook (2188) Sign guestbook
روزى مردى براى خود خانه اى بزرگ و زيبا خريد كه حياطى بزرگ با درختان ميوه داشت . در همسايگى او خانه اى قديمى بود كه صاحبى حسود داشت كه هميشه سعى مىكرد اوقات او را تلخ كند و با گذاشتن زباله كنار خانه ى او و ريختن آشغال سعى مىكرد به اين هدف خود برسد . يك روز صبح خوشحال و سرحال از خواب برخاست ، همين كه به ايوان رفت ديد يك سطل پر از زباله در ايوان است . سطل را تميز شست ، برق انداخت وآن را از ميوه هاى تازه و رسيده ى حياط خود پر كرد تا براى همسايه ى خود ببرد . وقتى همسايه صداى در زدن او را شنيد از روى بدجنسى خوشحال شد و پيش خود فكر كرد اين بار ديگر براى دعوا آمده است . وقتى در را باز كرد مرد به او يك سطل پر از ميوه هاى تازه و رسيده داد و گفت : " هر كس آن چيزى را با ديگرى قسمت مىكند كه از آن بيشتر دارد . "
گل دربرومی برکف و معشوق به کام است.. سلطان جهانم به چنین روز غلام است.. گوشمع میارید دراین جمع که امشب.. درمجلس ما ماه رخ دوست تمام است.. درمذهب ماباده حلال است ولیکن.. بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است.. درمجلس ماعطر میامیز که مارا.. هردم زسر زلف تو خوشبوی مشام است.. گوشم همه برقول بی و نغمه وچنگ است.. چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است.. تاگنج دلت در دل ویرانه مقیم است.. همواره مرا کنج خرابات مقام است.. میخواره وسرگشته و رندیم و نظرباز.. وان کس که چومانیست درین شهرکدام است.. بامحتسبم عیب مگوئید که او نیز.. پیوسته چوما درطلب عیش مدام است.. ای دل منشین بی می و معشوق زمانی.. کایام گل و یاسمن و عید صیام است..
منم زیبا که زیبا بنده ام را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود
تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟
تو راه بندگی طی کن عزیزا من خدایی خوب میدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکی یا خدایی میهمانم کن
که من چشمان اشک الوده ات را دوست میدارم
طلب کن خالق خود را.بجو مارا تو خواهی یافت
که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم،اهسته میگویم، خدایی عالمی دارد
تویی زیباتر از خورشید زیبایم.تویی والاترین مهمان دنیایم.
که دنیا بی تو چیزی چون تورا کم داشت
وقتی تو را من افریدم بر خودم احسنت میگفتم
مگر ایا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟
هزاران توبه ات را گرچه بشکستی.ببینم من تورا از درگهم راندم؟
که میترساندت از من؟رها کن ان خدای دور
آن نامهربان معبود.آن مخلوق خود را
این منم پروردگار مهربانت.خالقت.اینک صدایم کن مرا.با قطره اشکی
به پیش آور دو دست خالی خودرا. با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاکی ام.آیا عزیزم حاجتی داری؟
بگو جز من کس دیگر نمیفهمد.بهنجوایی صدایم کن.بدان آغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات اوردم
قسم بر عصر روشن ، تکیه کن بر من
قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد
برای درک اغوشم,شروع کن,یک قدمبا تو
تمام گامهای مانده اش با من
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
تورا در بیکران دنیای تنهایان رهایت من نخواهم کرد
"سهراب سپهری
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود
تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟
تو راه بندگی طی کن عزیزا من خدایی خوب میدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکی یا خدایی میهمانم کن
که من چشمان اشک الوده ات را دوست میدارم
طلب کن خالق خود را.بجو مارا تو خواهی یافت
که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم،اهسته میگویم، خدایی عالمی دارد
تویی زیباتر از خورشید زیبایم.تویی والاترین مهمان دنیایم.
که دنیا بی تو چیزی چون تورا کم داشت
وقتی تو را من افریدم بر خودم احسنت میگفتم
مگر ایا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟
هزاران توبه ات را گرچه بشکستی.ببینم من تورا از درگهم راندم؟
که میترساندت از من؟رها کن ان خدای دور
آن نامهربان معبود.آن مخلوق خود را
این منم پروردگار مهربانت.خالقت.اینک صدایم کن مرا.با قطره اشکی
به پیش آور دو دست خالی خودرا. با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاکی ام.آیا عزیزم حاجتی داری؟
بگو جز من کس دیگر نمیفهمد.بهنجوایی صدایم کن.بدان آغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات اوردم
قسم بر عصر روشن ، تکیه کن بر من
قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد
برای درک اغوشم,شروع کن,یک قدمبا تو
تمام گامهای مانده اش با من
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
تورا در بیکران دنیای تنهایان رهایت من نخواهم کرد
"سهراب سپهری
ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ )ﺹ: ( ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﺩﯾﻦ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﻗﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯿﺸﻮد. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﺘﺮﯾﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺗﺒﺎﻩ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳت دهد .موﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺮﮐﺲ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼ ﻋﻘﻞ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﺳﺨﻦ ﺍﻭ ﺩﻟﯿﻞ ﻓﻀﻞ ﺍﻭ. ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ )ﺹ: ( ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﺴﯽ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﺩ.ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺧﯿﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺩﺭ ﺭﺍﺯﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﯿﮑﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﺷﺮ ﻭ ﺑﺪﯼ ﺩﺭ ﺍﻓﺸﺎﯼ ﺭﺍﺯ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳت. ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ )ﺹ: ( ﻫﺮﮐﺲ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺑﻤﯿﺮﺩ ﺷﻬﯿﺪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ( ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ )ﺹ: ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺩﻭﺳﺘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺳﺘﻨﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﮑﻨﺪ ، ﭼﻮﻥ ﻋﺎﻣﻞ ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺘﯽ ، ﺩﺍﺋﻤﯽ ﺍﺳﺖ ) ﻭﻟﯽ ( ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ ، ﺯﯾﺮﺍ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻫﺎ ﺯﻭﺩ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻮﯾﻢ ؟ ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﯾﯽ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﯿﮏ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﮐﻨﺪ ، ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯽ ﺭﻏﺒﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﮐﻤﮏ کند ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺸﻮﯾﻢ ؟ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺁﺩﺍﺏ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ )ﻉ: ( ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺯﺷﺘﯽ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﯽ ﺩﺍﺭﺩ ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﮑﻨﺪ ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻦ ، ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻦ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﻔﺎ ﮐﻨد. ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ )ﺹ( ﺳﻮﺍﻝ ﺷﺪ ﮐﺪﺍﻡ ﻫﻤﻨﺸﯿﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ، ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﻔﺰﺍﯾﺪ ، ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ. ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺩﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﻘﻮﺍﯾﺸﺎنﭘﺮﻫﯿﺰﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ( ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪار ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻧﯿﮑﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﮐﻦ. ﻭ ﺑﺪﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻓﻊ ﮐند
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻦ ، ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻦ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﻔﺎ ﮐﻨد. ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ )ﺹ( ﺳﻮﺍﻝ ﺷﺪ ﮐﺪﺍﻡ ﻫﻤﻨﺸﯿﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ، ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﻔﺰﺍﯾﺪ ، ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ. ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺩﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﻘﻮﺍﯾﺸﺎنﭘﺮﻫﯿﺰﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ( ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪار ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ )ﻉ: ( ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻧﯿﮑﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﮐﻦ. ﻭ ﺑﺪﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻓﻊ ﮐند
123Tagged.com - More How Are You Comments
123Tagged.com - More Teddy Bear Comments
123Tagged.com - More Teddy Bear Comments
123Tagged.com - More Teddy Bear Comments
123Tagged.com - More Teddy Bear Comments
123Tagged.com - More Teddy Bear Comments
123Tagged.com - More Teddy Bear Comments
123Tagged.com - More Teddy Bear Comments
ﺩﻝ ﻣﻦ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖﭘﺎﺷﻨﻪ ﮐﻔﺶ ﻓﺮﺩﺍﺭﻭ ﻭﺭ ﮐﺸﯿﺪ ﺁﺳﺘﯿﻦﻫﻤﺖ ﻭ ﺑﺎﻻ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﭽﻪ ﺷﺪ ﻭﺗﻨﮓ ﻏﺮﻭﺏ ﺳﻨﮓ ﺗﻮﯼ ﺷﯿﺸﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺯﺩﻭﺭﻓﺖ ﺣﯿﻮﻭﻧﯽ ﺗﺎﺯﮔﯽ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪﺳﺮﺵ ﻫﻮﺍﯼ ﺣﻮّﺍ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺩﻓﺘﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺗﺎ ﺯﺩ ﻭﺭﻓﺖ*** ... ﺩﻝ ﻣﻦ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩ ﻭﺭﻓﺖ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺯﻧﺪﻩﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺍﺵ ﮐﻬﻨﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺗﻮﻣﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺟﺎ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﻟﺶﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺧﺮﺵ ﺗﻮﯼ ﻏﺒﺎﺭﺍ ﺯﺩ ﻭﺭﻓﺖ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﻠﯿﺪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﺸﺖﺧﻮﺩﺷﻢ ﻗﻔﻠﯽ ﺭﻭ ﻗﻔﻠﻬﺎ ﺯﺩﻭ ﺭﻓﺖ
ﺍﯼ ﻣﺎﻟﮏ ﻣﻦ!ﻣﻦ ﻣﻠﮏ ﺗﻮﺍﻡﻣﻠﮏ ﺗﻮ ﻣﻤﻠﻮﮎ ﺑﺸﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﻣﻠﮏﺗﻮﺍﻡ ﻣﻠﮏ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺧﻄﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﻗﺎﺋﻢﺑﻪ ﺗﻮﺍﻡ ﺫﺍﺕ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﻑ ﻓﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻪﺗﻮﺍﻡ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺭ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩﮔﺮﻓﺘﯽ ﻭ ﻣﺮﺍ ﻧﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩﯼ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﺑﻪﺩﻟﻢ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩﯼ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﮕﺮﻓﺘﯽ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺭﺍﻩﺑﺒﺮﺩﯼ ﺗﺎ ﻏﺎﯾﺖ ﻗﺼﻮﺍﯼ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪﯼ ﺍﺯﻏﯿﺮ ﺧﻮﺩﺕ ﻗﻠﺐ ﻣﺮﺍ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﻮﺩﯼ ﺑﺲﺧﻠﻌﺖ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﺑﺮﻡ ﺭﺍﺳﺖ ﻧﻤﻮﺩﯼ ﺑﺎ ﺭﻭﺡﺍﻣﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺷﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩﯼ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻭﻏﻢ ﺍﺯﭼﻬﺮﻩ ﻣﻦ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﻮﺩﯼ ﺑﺎﮐﻢ ﺯﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﯾﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﯼ ﻣﺎﻟﮏ ﻣﻦ!ﻣﻦﻣﻠﮏ ﺗﻮﺍﻡ.ﺩﺭ ﻣﻠﮏ ﺗﻮﺍﻡ. ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﻡ ﺟﺰ ﺗﻮﻣﺮﺍ ﯾﺎﺭ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﯽ ﻧﺒﻮﺩ
ای خرم از فروغ رخت لاله زارعمر.. بارآ که ریخت بی گل رویت بهارعمر.. ازدیده گر سرشک چو باران چکدرواست.. کاندرغمت چوبرق بشد روزگار عمر.. این یک دو دم که مهلت دیدارممکن است.. دریاب کار ما که نهپیداست کارعمر.. تاکی می صبوح و شکر خواب بامداد.. هشیار گرد هان که گذشت اختیارعمر... دی درگذاربودونظر سوی مانکرد.. بیچاره دل که هیچ ندید از گذارعمر.. . اندیشه از محیط فنانیست هرکه را . برنقطهدهان توباشد مدار عمر.. بی عمر زنده ام من و این بس عجب مدار.. رورفراق راکه نهد درشمار عمر..
*****************ﯾﮏ ﻓﮑﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻣﺸﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻏﺼﻪ ﭘﺮﭘﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﮔﻠﺪﺍﻥ ﺯﺭﺩ ﯾﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﻌﻄﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﯾﮏ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖﻧﺎﭼﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢﯾﮏ ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﻦﯾﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺭﺟﻌﺘﺖ ﻣﻦ ﻧﺎﺯ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢﯾﮏ ﺷﺐ ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﺮﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺯ ﺩﺳﺘﺖ ﺧﺴﺘﻪﺍﻡﺁﻥ ﺷﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻠﻮﺗﺖ ﯾﮏ ﻓﮑﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﺻﺤﻦ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺍﺷﺘﯿﺎﻗﻢ ﺑﺎﺯ ﮐﻦﻣﻦ ﻫﻢ ﺿﺮﯾﺢ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻏﺮﻕ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﺷﻌﺮﯾﺴﺖ ﺑﺎﻍ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻏﺮﻕ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺍﺯ ﺑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﮑﺴﺘﯽ ﻋﻬﺪ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﻏﺮﻭﺭ ﺗﺮﺩ ﻣﻦﺍﻣﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻏﻤﺖ ﺳﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢﺯﯾﺒﺎ ﺧﺪﺍ ﭘﺸﺖ ﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺖﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻭ ﺩﻋﺎ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ
Mahe man qose chera?!!! Asemanra bengar ke hanuz bade sadhashabo ruz mesle an ruze nokhostgarmo aftabio por mehr b mamikhandad! Ya zamini ra ke delashaz sardie shabhaye khazan nashekasto na gereft! Balke az atefelabriz shodo nafasi az sare omidkeshido dar aghaze bahar dashti azyase sepid zire pahaman rikht tabeguyad k hanuz pore amniatoehsase khodast. Mahe man qosechera?!!! To mara dario man harshabo ruz arezuyam hamekhoshbakhtie tost! Mahe man! Del bqam dadano az yá's sokhanhagoftan kare anhaei nist k khoda radarand... Mahe man! Ghamo anduhagar ham ruzi mesle baran barid yadele shisheeiat az labe panjareyeeshgh zamin khordo shekast banegahat b khoda chatre shadi vakon va begu ba dele khod k khodahast, khoda hast! Uo hamanist k dartar tarin lahzeye shab rahe nuranieomid neshanam midad... Uohamanist k har lahze delashmikhahad hameye zendegiamgharghe shadi bashad... Mahe man!Ghose agar hast, begu ta bashad!Ma'nie khoshbakhti, budane anduhast...! In hame qose o qam in hameshadio shur che bekhahio che na!Miveye yek baqand hame ra bahamo ba eshgh bechin... Vali az yadmabar poshte har kuhe bolandsabze zarist por az yade khoda vadaran baz kasi mikhanad ke khodahast, khoda hast chera qose? Chera?
ﻣﺎﺩﺭﺗﺎﺝ ﺍﺯ ﻓﺮﻕ ﻓﻠﮏ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﺍﻥ ﺗﺎﺝ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺭﺯﻭ ﺭﻩ ﯾﺎﻓﺘﻦﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﺷﻬﺪﯼ ﺑﻪ ﺳﺎﻏﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺯﺷﺐ،ﺑﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺻﺒﺢ ﺍﺯ ﺑﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﺍﻓﺘﺎﺏﺭﻭﯼ ﮔﯿﺘﯽ ﺭﺍ ﻣﻨﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦﺷﺎﻣﮕﻪ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻩ ﺭﻭﯾﺎ ﺍﻓﺮﯾﻦﻧﺎﺯ ﺑﺮ ﺍﻓﻼﮎ ﻭ ﺍﺧﺘﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﭼﻮﻥ ﺻﺒﺎ ﺩﺭ ﻣﺰﺭﻉ ﺳﺒﺰ ﻣﻠﮏﺑﺎﻝ ﺩﺭﺑﺎﻝ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺣﺸﻤﺖ ﻭ ﺟﺎﻩ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﯾﺎﻓﺘﻦﺷﻮﮐﺖ ﻭ ﻓﺮ ﺳﮑﻨﺪﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻗﺪﺭﺕ ﺯﯾﺴﺘﻦﻣﻠﮏ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﺭﺯﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺵ ﺗﺮ ﺍﺳﺖﻟﺬﺕ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻣﺸﯿﺮﯼ
ﺁﻣﺪ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻭ ﻋﯿﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ /ﻗﻔﻞ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺁﻥ ﮐﻠﯿﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ﺁﻣﺪﺭﻣﻀﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺩﻝ / ﻭ ﺁﻥ ﮐﺲ ﮐﻪﺩﻝ ﺁﻓﺮﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ . . . ﻋﺎﺯﻡ ﯾﮏﺳﻔﺮﻡ ، ﺳﻔﺮﯼ ﺩﻭﺭ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏﺳﻔﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ،ﻣﺪﺗﯽ ﻫﺴﺖ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﯼ ﺍﻭﺳﺖﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ، ﻣﺎﻩ ﺑﺎﺭﺵﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﻣﺒﺎﺭﮎ************
*************ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﯽ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﭼﻪ ﮐﻨﻢﻃﺒﻌﻢ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﻋﺎﺩﺕ ﭼﻪ ﮐﻨﻢﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﺮﯾﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻨﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪﮔﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺒﺨﺸﺪ ﺯ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ...************************************
رسید آن ماه مهمانی یزدان *ز دل دستی بریم تاکوی جانان*بگیریم هر سحر جام از سبویش*بخوانیم صد غزل اخلاص و عرفان
ﭼﺸﻢ ﯾﻌﻘﻮﺏ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﯾﻮﺳﻒ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺗﻮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺭﺧﺖﺗﺎ ﺻﻒ ﺣﺸﺮ ، ﻗﻤﺮ ﺳﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺑﺮﺗﺮ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﻭ ﭘﺎﻛﯿﺰﻩ ﺗﺮﯼﻛﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮔﻞ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﻣﺎﻧَﺪﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﺪﮔﺮﺩﻧﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻼﺩﻩ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺍﯾﻦ ﻋﺠﺐ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺣﺸﺮ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻟﺐ ﺗﻮﺧﻀﺮ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺑﻘﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻋﻄﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺎ ﺗﺎﺏ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖﻣﻬﺮ ﺩﺭ ﺍﺑﺮ ﺭﻭﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻢ ﻛﻪ ﺯ ﺭﺍﻩ ﺁﯾﯽ ﻭ ﻣﻦﺟﺎﻥ ﻧﺜﺎﺭ ﻗﺪﻣﺖ ﺳﺎﺯﻡ ﺍﮔﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪَﯾﻮﺳﻒ ﻣﺼﺮ ﻭﻻ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﮕﺬﺍﺭﭼﺸﻢ ﯾﻌﻘﻮﺏ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻛﻨﻌﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪﭼﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺯ ﻓﺮﺍﻕ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﺩﻝ ﻣﺎﻧﺎﻟﻪ ﺑﯽ ﻛﺴﯽ ﻋﺘﺮﺕ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺎﻧَﺪﺑﻪ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻧﮕﻬﯽ ﻛﻦ ﻣﮕﺬﺍﺭﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻠﺖ ﺍﺳﻼﻡ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧَﺪ....
: : : : . . . . . . . . : : . ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﻣﺸﺘﯽﺻﺪﻑ ، ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻤﯽ ﮔﻞ ﺭﯾﺨﺘﻪ / ﻣﻮﺝﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺭﯾﺨﺘﻪﺯﺍﻫﺪﯼ ﺑﺎ ﮐﻮﺯﻩ ﺍﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ /ﮔﻔﺖ ﺧﻮﻥ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﯾﺨﺘﻪ
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺷﮑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻧﺮﯾﺨﺖ ، ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﻣﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺨﺖ ، ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﻫﺴﺖﺣﺎﻟﻢ ﺩﯾﺪﻧﯿﺴﺖ ، ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥﭘﺮﺳﯿﺪﻧﯿﺴﺖ ، ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ،ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﺣﺎﻓﻆ ﺗﻔﺎﺀﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ، ﺣﺎﻓﻆ ﻓﺎﻟﻢ ﺭﺍﮔﺮﻓﺖ ، ﯾﮏ ﻏﺰﻝ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ، ﻣﺎ ﺯﯾﺎﺭﺍﻥ ﭼﺸﻢ ﯾﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ، ﺧﻮﺩ ﻏﻠﻂ ﺑﻮﺩﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﯿﻢ .-------------------------------------------
ﮔﻠﻌﺬﺍﺭﯼ ﺯﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍﺑﺲ .. ﺯﯾﻦﭼﻤﻦ ﺳﺎﯾﻪ ﺁﻥ ﺳﺮﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﻣﻦﻭﻫﻢ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﺍﻫﻞ ﺭﯾﺎ ﺩﻭﺭﻡ ﺑﺎﺩ..ﺍﺯﮔﺮﺍﻧﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻃﻞ ﮔﺮﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ..ﻗﺼﺮﻓﺮﺩﻭﺱ ﺑﻪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﺒﺨﺸﻨﺪ..ﻣﺎﮐﻪ ﺭﻧﺪﯾﻢ ﻭﮔﺪﺍ ﺩﯾﺮ ﻣﻐﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ ..ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺑﺮﻟﺐ ﺟﻮﯼ ﻭﮔﺬﺭ ﻋﻤﺮﺑﺒﯿﻦ.. ﮐﺎﯾﻦﺍﺷﺎﺭﺕ ﺯﺟﻬﺎﻥ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﻧﻘﺪﺑﺎﺯﺍﺭﺟﻬﺎﻥ ﺑﻨﮕﺮ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺟﻬﺎﻥ .. ﮔﺮﺷﻤﺎﺭﺍﻧﻪ ﺑﺲ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺩ ﻭﺯﯾﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ.. ﯾﺎﺭﺑﺎﻣﺎﺳﺖ ﭼﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﮐﻪ ﺯﯾﺎﺩﺕ ﻃﻠﺒﯿﻢ..ﺩﻭﻟﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﺁﻥ ﻣﻮﻧﺲ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﺲ..ﺍﺯ ﺩﺭ ﺧﻮﯾﺶ ﺧﺪﺍﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺘﻢ ﻣﻔﺮﺳﺖ..ﮐﻪ ﺳﺮﮐﻮﯼ ﺗﻮﺍﺯ ﮐﻮﻥ ﻭﻣﮑﺎﻥ ﻣﺎﺭﺍﺑﺲ ..ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﺏ ﻗﺴﻤﺖ ﮔﻠﻪ ﺑﯽﺍﻧﺼﺎﻓﯿﺴﺖ.. ﻃﺒﻊ ﭼﻮﺁﺏ ﻭ ﻏﺰﻟﻬﺎﯼ ﺭﻭﺍﻥﻣﺎﺭﺍﺑﺲ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮﺩ ﺯﺟﺮﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪﻫﺮ ﮐﻪ ﺯﺷﺘﯽﮐﺮﺩ ﺍﺟﺮﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﮐﺎﺭﺍﻥ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻫﻢﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﻫﺮﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻃﻼﯾﯽ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪﻋﺸﻖ ﻫﺎ ﻫﻢﻣﻮﻣﯿﺎﯾﯽ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﮐﻢ ﺷﺪﻥﻧﺴﻠﯽ ﺍﺯﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻧﺪ
