เขียนอะไรไว้เต็มเลยข้ๅงล้ๅงวดีหกับ

ก็แค่บังเอิญผ่านมา

…ก็แค่บังเอิญ…ผ่านมา…
เลยมายืนสวย-สวยฆ่าเวลา…เท่านั้น
เปล่านะไม่ได้ตั้งใจ…ก็แค่มายืนน่ารักไป….วัน-วัน
ไม่ได้ตั้งใจให้คนมองใจสั่น…ไม่ได้แอบหวังให้ใครไหวหวั่น…ไม่มี

…ก็เปล่า…ไม่ได้รอใคร…
ก็แค่ชอบมาเดินใกล้ใกล้…เวลานี้
ก็เออเธอเลิกงาน… ฉันก็แค่บังเอิญเดินผ่าน…พอดี
ไหนใครรอไม่มี๊-ไม่มี…ก็แค่แดดร่มลมตกพอดี…เลยมา

…ก็บอกแล้วไง…บังเอิญ…
เปล่านะไม่ได้เขิน…ตอนเห็นหน้า
อย่านะอย่ามาใกล้…ไม่ชอบให้ใคร..สบสายตา
กลัวบางคนจะรู้ว่า…คนสวยก็มีเวลา….ใจละลาย…

ขอบคุณกาลเวลา

กาลเวลา..นำเธอมาให้พบ
ความผูกพันธ์…ไม่รู้จบไม่ห่างหาย
กาลเวลา…นำเธอมาให้ใจ
ให้เป็นห่วงสายใย..ไม่ล้างลา

กาลเวลา..นำมาจึงได้รู้
ว่าความรักที่อยู่…นั้นสูงค่า
ขอร้องเถอะน่ะ..กาลเวลา
เมื่อนำเธอมา..แล้วโปรดอย่านำกลับไป

อยากให้เธอมาอยู่ใกล้ๆ มาฟังเสียงหัวใจฉันเต้น

อยากให้เธอมาอยู่ใกล้ๆ
มาฟังเสียงหัวใจฉันเต้น
มาฟังสิ่งที่ซ่อนเร้น
ภายใต้ความเย็นชา
อยากให้เธอมาอยู่ใกล้ๆ
จะได้บอกความนัยว่า ..ปรารถนา
ถ้ายังไม่แน่ใจจากแววตา
ฉันก็พร้อมจะบอกด้วยวาจา..
ว่า…ร ั ก เ ธ อ…

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่ไม่ใกล้
คอยห่วงใยรักเธออยู่ห่าง-ห่าง
ตรงที่นี้ไม่มีเธอจึงอ้างว้าง
น้ำตาหล่นรินบ้างบางเวลา

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า
ที่ ที่ เงาแห่งความเหงาเฝ้าถามหา
เผื่อเธออยากหันกลับยามอ่อนล้า
คืนย้อนมาหนุนตักคนภักดี

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่มองเห็น
โดยขอเป็นกำลังใจให้ที่นี่
แค่ได้รักเธอไกล-ไกลสักนาที
ความรานร้าวที่มีได้ผ่อนคลาย

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ด้วยความหวัง
และจะยังรักต่อไปไม่ห่างหาย
รักของฉันนั้นเป็นดั่งเม็ดทราย
แม้คลื่นคลายเกลียวซัดยังมัดใจ

ฉันขอยืนอยู่ในส่วนที่เป็นฉัน
ไม่จำเป็นต้องผูกพันกันก็ได้
เธอก็อยู่ในโลกของเธอต่อไป
ไม่เรียกร้องสิทธิ์ใด ใด ให้กลับคืน

ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้อย่างเจียมตัว
เพราะในหัวใจเธอมีใครอื่น
จะไม่ก้าวล่วงล้ำจนกล้ำกลืน
แค่ได้ยืนมองไกล-ไกล..พอใจแล้ว

ชีวิต เป็นของเธอ…ทุกลมหายใจ

ให้เธอเป็นแค่ใคร…บนพื้นโลก
แต่คือสายลมเย็นที่พัดโบก ..ยามอ่อนล้า
ให้คนอื่นมองเธอ…ใจด้านชา
แต่สำหรับฉัน….เธอคือคนที่มีค่า…ของหัวใจ

ไม่ต้องมองฉัน เหนือคนอื่น
ไม่ต้องหยิบยื่น อะไรมาให้
แต่ขอเป็นคน…ที่นอกใจ
ที่ข้างใน….มีแต่เธอ

เพราะเธอ ไม่ใช่คนสำคัญ
แต่ทุกคืนวัน…เป็นของเธอเสมอ
เ ป็ น เ พี ย ง แ ค่ ใ ค ร ที่ ผ่ า น ม า เ จ อ
แต่ชีวิต เป็นของเธอ…ทุกลมหายใจ

...Good Morning...
...Have a Beautiful Day...


Ked&Aiyub

จะDown load ความรักไปให้เธอ
จะEnter ความหวังดีมามอบให้
จะจับเม้าส์คลิกย้ำความห่วงใย
จะรวมไว้ในแผ่น Disk ส่งให้เธอ

ชอบนะ ถ้าเธอเป็นเหมือนที่ผ่านมา
ชอบนะ เวลาเธอส่งสายตามาให้ฉัน
ชอบนะ ถ้าเธอยังคอยแคร์และผูกพัน
ชอบนะ ถ้าเธอไม่เอาฉันไปเปรียบกับใคร

รักนะ ที่เธอเป็นเธออยู่อย่างนี้
รักนะ ถ้าความรู้สึกดีๆเธอยังมีให้
รักนะ และคำๆนี้ยังมีตลอดไป
รักนะ ถ้าเธอยังมีหัวใจให้กัน

หวงนะ เวลาที่เธอพูดถึงเขา
หวงนะ เวลาที่ไม่ใช้เราเข้าไปใกล้
หวงนะ ถ้าเธอคิดจะเผื่อใจไปให้ใคร
หวงนะ และจะไม่ให้ใครมาใกล้เธอ


ชอบนะ เมื่อเธอส่งยิ้มมาให้ฉัน
ชอบนะ ที่เธอรำพันว่ารักเสมอ
ชอบนะ ที่เธอบอกว่าฉันคือคนในใจเธอ
ชอบนะ ที่เธอดีต่อกันตลอดมา

รักนะ ที่เธอเป็นแบบนี้
รักนะ ที่เธอทำให้ฉันไม่อ่อนล้า
รักนะ ที่เธออยู่ข้างๆกันเสมอมา
รักนะ ที่เราบอกกันเรื่อยมา ฉันและเธอ

หวงนะ เมื่อใครๆก็ยิ้มให้เธอ
หวงนะ เมื่อเธอยิ้มไปให้เขา
หวงนะ เมื่อเธอเดินกับใครนอกจากฉันที่ใช้คำว่าเรา
หวงนะ ถ้าเธอจะไปกับเขาหรือใครๆ

ความรักก็เหมือนดั่งฝน...ถ้าเรากลัวไม่กล้าที่จะตากฝนเราก้อไม่สามารถรู้ได้ว่าความชุ่มช่ำของฝนนั้นเป็นยังไง
ก้อเช่นกันอีกถ้าเราตากฝนมากจนเกินไปเราก้ออาจไม่สบายและเจ็บป่วยได้
เปรียบเหมือนกับความรัก...ถ้าเรากลัวไม่กล้าที่จะรักเราก้อจะไม่รู้ว่าความรักมันเป็นยังไง
แต่ถ้าหากว่าเรารักมากเกินไปก้อจะทำให้เจ็บช้ำและมีน้ำตาได้

ว่าเธอรู้สึกอะไรบ้างไหม...ที่ทำให้ทุกวันนี้
จะไม่ทวงถาม...ติดตามความดี
เพราะที่ทำให้ไปนี้ไม่ได้หวังอะไร
......................
จะไม่ทวงถาม...ความรัก
ว่าเธอเคยจักซึ้งบ้างไหม
จะไม่ทวงถาม...ความห่วงใย
แม้เธอจะมีให้ใคร...แต่ไม่เคยให้กัน
......................
จะไม่ร้องขอความเห็นใจ
กับสิ่งที่ได้....แค่ไหน...แค่นั้น
แม้เพียงเศษเสี้ยวความสัมพันธ์
แม้เป็นเพียงความฝันก็จะเก็บมันไว้ในใจ

หากเธอถาม ว่าทำไม ฉันจึงรัก
ตอบด้วยใจ ที่แน่นหนัก ถึงเหตุผล
โลกใบนี้ ก็มีเธอ แค่หนึ่งคน
ที่ฉันค้น ที่ฉันหา มาแสนนาน

คนที่เป็น ทุกทุกอย่าง ของชีวิต
เพื่อนคู่คิด และความฝัน อันแสนหวาน
คือคนที่ อยากอยู่ด้วย นานเท่านาน
วันดีร้าย อยากจะผ่าน ไปกับเธอ

นี่ก็คือ เหตุและผล ทั้งหมดนี้
ที่ทำให้ ฉันเฝ้ารัก เธอเสมอ
รักทั้งหมด ที่มีนั้น ฉันให้เธอ
หวังว่าเธอ จะเข้าใจ และให้คืน

มีรักมาให้ มีใจมาฝาก แต่หอบมา ลำบาก เพราะมัน มากเหลือเกิน